Dziennik Ustaw

Dz.U. 2003 nr 72 poz. 655

Na podstawie art. 78 ust. 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. — Prawo geologiczne i górnicze (Dz. U. Nr 27, poz. 96, z późn. zm.2)) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne

§1. Rozporządzenie określa szczegółowe zasady przechowywania i używania środków strzałowych oraz sprzętu strzałowego w zakładach górniczych.

§2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:

1) „przedmiotach wypełnionych materiałem wybu chowym” — należy przez to rozumieć środki inicju jące oraz środki zapalające;

2) „środkach inicjujących” — należy przez to rozumieć spłonki, zapalniki, lonty detonujące, opóźniacze detonujące oraz inne środki służące do zainicjowa nia materiału wybuchowego;

3) „środkach zapalających” — należy przez to rozu mieć lonty prochowe, zapalacze lontowe, zapalniki elektryczne nieostre i inne środki służące pośred nio do zainicjowania materiału wybuchowego;

4) „sprzęcie strzałowym” — należy przez to rozumieć przyrządy, przybory oraz urządzenia służące do bezpiecznego: przewożenia, przenoszenia i prze chowywania środków strzałowych, sporządzania, wprowadzania materiałów wybuchowych, wpro wadzania ładunków materiału wybuchowego, kon struowania i sprawdzania obwodów strzałowych, a także urządzenia służące do odpalania ładunków materiałów wybuchowych;

5) „ładunku materiału wybuchowego” — należy przez to rozumieć materiał wybuchowy uzbrojony środ kiem inicjującym lub zapalającym;

6) „rzeczoznawcy” — należy przez to rozumieć rzeczo znawcę do spraw ruchu zakładu górniczego;

7) „osobie dozoru ruchu górniczego” — należy przez to rozumieć osobę dozoru ruchu o specjalnościach górniczych: techniczna eksploatacja złóż lub tech nika strzałowa; 655 ROZPORZÑDZENIE MINISTRA GOSPODARKI, PRACY i POLITYKI SPO¸ECZNEJ1) z dnia 1 kwietnia 2003 r. w sprawie przechowywania i używania środków strzałowych i sprzętu strzałowego w zakładach górniczych ———————

1) Minister Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej kieruje działem administracji rządowej — gospodarka, na podsta wie § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 7 stycznia 2003 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej (Dz. U. Nr 1, poz. 5).

2) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 88, poz. 554, Nr 111, poz. 726 i Nr 133, poz. 885, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 2000 r. Nr 109, poz. 1157 i Nr 120, poz. 1268, z 2001 r. Nr 110, poz. 1190, Nr 115, poz. 1229 i Nr 154, poz. 1800 oraz z 2002 r. Nr 113, poz. 984, Nr 117, poz. 1007, Nr 153, poz. 1271, Nr 166, poz. 1360 i Nr 240, poz. 2055.

8) „ustawie o materiałach wybuchowych” — należy przez to rozumieć ustawę z dnia 21 czerwca 2002 r. o materiałach wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego (Dz. U. Nr 117, poz. 1007 i Nr 238, poz. 2019).

§3. Przedsiębiorca może przechowywać i używać tylko te środki strzałowe i sprzęt strzałowy, które zosta ły dopuszczone do stosowania w zakładzie górniczym.

§4.

1. W zakładzie górniczym znajduje się wykaz używanych środków strzałowych i sprzętu strzałowe go, na używanie których wydał pozwolenie lub zezwo lenie właściwy organ nadzoru górniczego.

2. Wykaz zawiera warunki używania środków i sprzętu strzałowego.

§5.

1. Czynności związane z odbiorem, przechowy waniem, przewożeniem, przenoszeniem i używaniem środków strzałowych w zakładzie górniczym wykonują i dozorują osoby upoważnione przez kierownika ruchu zakładu górniczego, posiadające odpowiednie kwalifi kacje określone w odrębnych przepisach.

2. Osoba dozoru ruchu górniczego może wyzna czyć do pomocy przy przenoszeniu materiału wybu chowego pracowników przeszkolonych w zakresie po stępowania z materiałami wybuchowymi.

3. Odbiorca środków strzałowych, któremu wyzna czono do pomocy przy przenoszeniu materiału wybu chowego pracowników, o których mowa w ust. 2, spra wuje nadzór nad tymi pracownikami.

§6. W miejscach, w których znajdują się środki strzałowe, w ich otoczeniu oraz podczas wykonywania czynności związanych bezpośrednio ze środkami strza łowymi niedozwolone jest używanie ognia, palenie ty toniu ani stosowanie materiałów i urządzeń mogących być źródłem iskrzenia, zdolnego do zainicjowania środków strzałowych.

§7. Ârodki strzałowe i zapalarki zabezpiecza się w sposób uniemożliwiający dostęp do nich osobom nieupoważnionym.

§8. Każda osoba zatrudniona w ruchu zakładu gór niczego powinna być zapoznana z wyglądem środków strzałowych, a także poinformowana o:

1) niebezpieczeństwie, które może wystąpić przy nie właściwym obchodzeniu się ze środkami strzało wymi;

2) sposobach zachowania się przy wykonywaniu ro bót strzałowych;

3) znaczeniu sygnałów i znaków ostrzegawczych sto sowanych w zakładzie górniczym, w związku z wy konywaniem robót strzałowych.

§9.

1. Osoby zatrudnione w ruchu zakładu górni czego powinny:

1) zachować szczególną ostrożność przy wykonywa niu czynności związanych z środkami strzałowymi;

2) bez zbędnej zwłoki informować najbliższą osobę dozoru ruchu o każdym stwierdzonym przypadku braku środków strzałowych i zapalarek, w szczegól ności będącym następstwem kradzieży lub zgubie nia, o przypadkach znalezienia oraz pozostawienia bez dozoru środków strzałowych, a także o innych faktach i okolicznościach, które mogą spowodo wać niebezpieczeństwo wybuchu środków strzało wych.

2. Osoba dozoru ruchu, która otrzymała informację o przypadkach określonych w ust. 1 pkt 2, przekazuje ją niezwłocznie kierownikowi ruchu zakładu górniczego; kierownik ruchu zakładu górniczego o zaistniałych przypadkach zawiadamia właściwy organ nadzoru gór niczego i najbliższą jednostkę Policji.

3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się w przypadku zna lezienia środków strzałowych w urobku, w ciągu tech nologicznym.

§10. Kierownik ruchu zakładu górniczego, dla każ dego miejsca wykonywania robót strzałowych, ustala bezpieczny sposób:

1) przewożenia i przenoszenia środków strzałowych;

2) przechowywania i zabezpieczania środków strzało wych w pobliżu miejsca wykonywania robót strza łowych;

3) wykonywania prac przygotowawczych, poprzedza jących wykonywanie właściwych robót strzało wych;

4) ochrony ludzi i mienia przed skutkami robót strza łowych;

5) utrzymania ciągłości ruchu zakładu górniczego podczas wykonywania robót strzałowych. Rozdział 2 Przechowywanie środków strzałowych i sprzętu strzałowego § 1

1.

1. Z zastrzeżeniem § 22, środki strzałowe prze chowuje się w zakładzie górniczym, w przeznaczonych do tego celu, odpowiednio przystosowanych i zlokali zowanych składach materiałów wybuchowych, zapew niających bezpieczeństwo ludzi i ochronę mienia przed skutkami wybuchu środków strzałowych, a w szczegól ności:

1) bezpieczeństwo pracowników zatrudnionych przy wszelkich czynnościach wykonywanych w skła dach materiałów wybuchowych oraz bezpieczeń stwo ludzi zamieszkałych lub przebywających w pobliżu składów materiałów wybuchowych;

2) ochronę obiektów i urządzeń zakładu górniczego oraz obiektów i urządzeń położonych w jego są siedztwie;

3) zabezpieczenie przed wejściem osób nieupoważ nionych. Dziennik Ustaw Nr 72 — 4604 — Poz. 655

2. Przy ocenie bezpieczeństwa i ochrony, o których mowa w ust. 1, uwzględnia się możliwe skutki wybu chu w składzie materiałów wybuchowych.

3. Sprzęt strzałowy może być przechowywany w składzie materiałów wybuchowych, w odrębnych wyznaczonych do tego celu pomieszczeniach.

4. Ârodki strzałowe mogą być przechowywane tak że w wojskowych składach materiałów wybuchowych oraz składach innych przedsiębiorców. Ârodki te prze chowuje się na odrębnych półkach, a ich ewidencję prowadzi się w odrębnej książce obrotu środkami strzałowymi. § 1

2.

1. Składy materiałów wybuchowych dzielą się:

1) ze względu na okres użytkowania na: a) stałe, których okres użytkowania jest nieograni czony, b) tymczasowe, których okres użytkowania nie przekracza 5 lat, c) podręczne, służące do przechowywania środ ków strzałowych w okresie do 24 godzin i wyda wania środków strzałowych w pobliżu miejsca wykonywania robót strzałowych;

2) ze względu na lokalizację na: a) ruchome — urządzone na pojeździe przystoso wanym do przewożenia, przechowywania i wy dawania środków strzałowych oraz sprzętu strzałowego, b) podziemne — stanowiące zespół podziemnych komór składowych i innych wyrobisk połączo nych z podziemnymi wyrobiskami górniczymi, oddzielonych od nich drzwiami lub kratami, c) naziemne — stanowiące zespół komór składo wych i pomieszczeń składowych usytuowa nych na powierzchni w obrębie ogrodzonego terenu, d) wgłębne — stanowiące zespół podziemnych ko mór składowych i innych wyrobisk odpowiednio ogrodzonych, niepołączonych z podziemnymi wyrobiskami górniczymi.

2. Szczegółowe zasady przechowywania środków strzałowych i sprzętu strzałowego w składach materia łów wybuchowych określa załącznik nr 1 do rozporzą dzenia. § 1

3.

1. Dostarczone do zakładu górniczego oraz zu żyte w zakładzie górniczym środki strzałowe ewiden cjonuje się niezwłocznie w ewidencji przychodu i roz chodu środków strzałowych.

2. Dokumentami ewidencji przychodu i rozchodu środków strzałowych, zwanych dalej „dokumentami ewidencji”, oprócz ewidencji wymaganej ustawą o materiałach wybuchowych, są:

1) książka obrotu środkami strzałowymi składu mate riałów wybuchowych, która: a) służy do prowadzenia ewidencji obrotu środka mi strzałowymi, b) stanowi książkę zapasów, książkę wydawczą i książkę zwrotu środków strzałowych, c) zawiera kartę tytułową, karty dostaw środków strzałowych, ponumerowane cyframi rzymski mi, oraz karty obrotu tymi środkami, ponumero wane cyframi arabskimi, d) jest przesznurowana oraz zaopatrzona pieczęcią i podpisem kierownika ruchu zakładu górnicze go, e) jest prowadzona przebitkowo;

2) książka obrotu środkami strzałowymi zakładu gór niczego, prowadzona: a) w celu i w sposób określony w pkt 1, b) w przypadku gdy w zakładzie górniczym znajdu je się kilka składów materiałów wybuchowych albo zakład górniczy nie posiada składu materia łów wybuchowych;

3) dziennik strzałowy, który służy do: a) zgłaszania zapotrzebowania na środki strzałowe przez upoważnioną osobę dozoru ruchu górni czego, b) rozliczania się z pobranych środków strzałowych przez osoby wykonujące roboty strzałowe;

4) awizo wysyłkowe środków strzałowych, które sta nowi dowód przychodu środków strzałowych: a) z wytwórni lub od dostawcy, b) ze składów materiałów wybuchowych innego zakładu górniczego, c) z innych składów materiałów wybuchowych;

5) książka zużycia środków strzałowych według przodka, która: a) służy do kontroli zużycia środków strzałowych w poszczególnych przodkach podziemnego za kładu górniczego, b) jest prowadzona przez wydawcę materiałów wy buchowych;

6) ewidencja zużycia saletrolu, która określi ilość składników użytych do jego sporządzenia, z poda niem ich producentów i zachowaniem dowodów ich dostaw.

3. Dokumenty ewidencji są dokumentami ścisłego zarachowania i powinny być wypełnione starannie, dokładnie, czytelnie i w sposób trwały.

4. W dokumentach ewidencji niedopuszczalne jest przerabianie cyfr oraz treści; w przypadku konieczności dokonania korekty niewłaściwą cyfrę lub treść przekre śla się tak, aby pozostała w dalszym ciągu czytelna, Dziennik Ustaw Nr 72 — 4605 — Poz. 655 a obok lub wyżej wpisuje się właściwe dane; osoba do konująca korekty potwierdza fakt jej dokonania wła snoręcznym podpisem.

5. Dokumenty ewidencji chroni się przed kradzieżą, zgubieniem lub zniszczeniem; podczas wykonywania robót strzałowych dziennik strzałowy, o którym mowa w ust. 2 pkt 3, przechowuje się w futerale ochronnym.

6. Dokumenty ewidencji, w terminie nie dłuższym niż 3 miesiące od dnia ich wypełnienia i ukończenia, przekazuje się do przechowania w zakładzie górni czym, zgodnie z przepisami o przechowywaniu dowo dów ścisłego zarachowania.

7. W zakładzie górniczym znajdują się aktualne wy kazy wszystkich dokumentów ewidencji przekazanych do przechowania, które powinny określać:

1) nazwę i numer dokumentu;

2) datę rozpoczęcia i ukończenia wpisów do doku mentu ewidencji;

3) nazwisko i imię osoby, na którą dokument został wystawiony;

4) datę przekazania dokumentu do przechowania w zakładzie górniczym;

5) potwierdzenie odbioru dokumentów do przecho wania w zakładzie górniczym.

8. Dokumenty ewidencji przechowuje się w skła dach materiałów wybuchowych; w wyjątkowych przy padkach, uzasadnionych brakiem odpowiedniego po mieszczenia w składzie materiałów wybuchowych, do kumenty ewidencji mogą być przechowywane poza składem materiałów wybuchowych na zasadach usta lonych przez kierownika ruchu zakładu górniczego.

9. Dziennik strzałowy, o którym mowa w ust. 2 pkt 3, może otrzymać tylko osoba upoważniona do wykonywania robót strzałowych; osoba ta powinna posiadać przy sobie dziennik strzałowy od momentu pobrania środków strzałowych ze składu materiałów wybuchowych do momentu zwrotu dziennika strzało wego do składu materiałów wybuchowych po zakoń czonych robotach strzałowych; dziennik strzałowy po zostaje w dyspozycji tej osoby, na nazwisko i imię któ rej został wystawiony, i nie może być przekazywany in nym osobom.

10. Wzory dokumentów, na podstawie których ewi dencjonowane są środki strzałowe, sposób wypełnia nia tych dokumentów oraz wskazanie osoby uprawnio nej do ich wypełniania określa załącznik nr 2 do rozpo rządzenia. § 1

4.

1. Wstęp do składu materiałów wybuchowych może mieć tylko wydawca materiałów wybuchowych oraz, w uzasadnionych przypadkach, w jego obecno ści:

1) kierownik ruchu zakładu górniczego i jego zastęp ca;

2) kierownik służby strzałowej i jego zastępca;

3) przedstawiciel organów nadzoru górniczego;

4) przedstawiciel Policji;

5) inne osoby, posiadające pisemne upoważnienie kierownika ruchu zakładu górniczego.

2. Osoby wykonujące roboty strzałowe i pobierają ce środki strzałowe na podstawie zapotrzebowania oraz osoby dozoru ruchu górniczego mają wstęp:

1) na ogrodzony teren naziemnego lub wgłębnego składu materiałów wybuchowych oraz do przed sionka komory wydawczej tego składu;

2) do podręcznych lub ruchomych składów materia łów wybuchowych;

3) do przedsionka komory wydawczej podziemnego składu materiałów wybuchowych. § 1

5.

1. Ârodki strzałowe ze składu materiałów wy buchowych mogą być wydawane tylko osobom upo ważnionym do wykonywania robót strzałowych lub osobom upoważnionym do odbioru tych środków.

2. Wydawca materiałów wybuchowych, przed wy daniem środków strzałowych, sprawdza tożsamość odbiorcy. § 1

6. Osoba upoważniona do odbioru środków strzałowych ze składu materiałów wybuchowych, przed pisemnym potwierdzeniem ich odbioru, powin na w obecności wydawcy materiałów wybuchowych sprawdzić zgodność otrzymanych środków strzało wych z zapotrzebowaniem na te środki, które otrzymał od osoby dozoru ruchu górniczego. § 1

7.

1. Osoba upoważniona do odbioru środków strzałowych nie powinna samowolnie przekazywać lub wypożyczać środków strzałowych innym osobom, na wet upoważnionym do wykonywania robót strzało wych.

2. W przypadkach uzasadnionych potrzebami ru chu zakładu górniczego, osoba dozoru ruchu górnicze go może zezwolić na przekazanie środków strzałowych innej osobie wykonującej roboty strzałowe w tym sa mym zakładzie górniczym; osoba dozoru ruchu górni czego odnotowuje przekazanie środków strzałowych w dziennikach strzałowych przekazującego i przyjmu jącego. § 1

8. W składach materiałów wybuchowych znaj dują się:

1) wykaz osób upoważnionych do wykonywania ro bót strzałowych;

2) wykaz osób dozoru ruchu górniczego upoważnio nych przez kierownika ruchu zakładu górniczego do wystawiania zapotrzebowania na środki strzało we oraz wzory podpisów tych osób;

3) książka kontroli składu materiałów wybuchowych; Dziennik Ustaw Nr 72 — 4606 — Poz. 655

4) książka ewidencji niewypałów i znalezionych środ ków strzałowych. § 1

9. W składach materiałów wybuchowych jest niedopuszczalne:

1) rozcinanie lontów, uzbrajanie i rozbrajanie środków zapalających, przygotowywanie naboi udarowych, dokonywanie pomiarów oporności zapalników elektrycznych oraz wykonywanie wszelkich innych czynności związanych ze środkami strzałowymi, które grożą wybuchem;

2) używanie wyrobów, w tym odzieży, bielizny i obu wia, gromadzących ładunki elektryczności statycz nej, zdolnych do zainicjowania środków strzało wych.

§20.

1. Przechowywanie środków strzałowych w pobliżu miejsca wykonywania robót strzałowych jest dozwolone tylko w zamkniętych przodkowych skrzy niach strzałowych lub w podręcznych, lub ruchomych składach materiałów wybuchowych, z wyjątkiem przy padków określonych w § 22.

2. Osoby upoważnione do wykonywania robót strzałowych powinny stale posiadać przy sobie klucze do pomieszczeń, w których znajdują się środki strzało we. § 2

1.

1. Przodkowe skrzynie strzałowe ustawia się w miejscach suchych, w sposób zabezpieczający je przed uszkodzeniem.

2. Miejsca ustawienia i sposób zabezpieczenia przodkowych skrzyń strzałowych ustalają osoby dozo ru ruchu górniczego. § 2

2.

1. W odkrywkowym zakładzie górniczym środ ki strzałowe potrzebne do jednorazowego odstrzału mogą być przechowywane w innym odpowiednim miejscu, poza składem materiałów wybuchowych, przez okres nieprzekraczający 24 godzin.

2. Miejsce przechowywania, o którym mowa w ust. 1, powinno być:

1) ogrodzone, w odległości co najmniej 10 m od zło żonych środków strzałowych;

2) chronione posterunkiem;

3) oznaczone tablicami ostrzegawczymi;

4) oświetlone w porze nocnej;

5) usytuowane w odległości co najmniej 100 m od obiektów przemysłowych i 300 m od obiektów uży teczności publicznej, budynków mieszkalnych i składów materiałów łatwo palnych.

3. Lokalizacja miejsca przechowywania środków strzałowych powinna odpowiadać warunkom, o któ rych mowa w § 11.

4. Za przechowywanie środków strzałowych poza składem materiałów wybuchowych w warunkach, o których mowa w ust. 1, nie uznaje się składowania środków strzałowych obok miejsca odstrzału bezpo średnio przed załadowaniem ich do otworów strzało wych.

5. Przepisy ust. 1—4 stosuje się odpowiednio przy wykonywaniu robót geologicznych oraz przy wykony waniu robót w zakładach górniczych wydobywających kopaliny otworami wiertniczymi. § 2

3. Przechowywanie w tym samym pomieszcze niu lub tej samej komorze środków strzałowych wraz ze sprzętem strzałowym lub innymi przedmiotami i na rzędziami jest niedopuszczalne. § 2

4. Naziemne i wgłębne składy materiałów wybu chowych chroni się w sposób uzgodniony z właściwy mi organami Policji na podstawie odrębnych przepi sów. Rozdział 3 Przewożenie i przenoszenie środków strzałowych i sprzętu strzałowego § 2

5. W zakładzie górniczym środki strzałowe prze wozi się i przenosi w oryginalnych opakowaniach fa brycznych lub w przeznaczonych do tego celu i odpo wiednio przystosowanych naczyniach, stosując środki transportu gwarantujące bezpieczeństwo ludzi i ochro nę mienia oraz ciągłość ruchu zakładu górniczego, a w szczególności bezpieczeństwo osób:

1) zatrudnionych bezpośrednio podczas przewożenia i przenoszenia środków strzałowych;

2) przebywających na trasie przewożenia lub przeno szenia środków strzałowych. § 2

6.

1. W zakładzie górniczym środki strzałowe przewozi się:

1) specjalnymi wozami lub pojazdami kopalnianymi — szynowymi lub oponowymi, a także ruchomymi składami materiałów wybuchowych dopuszczony mi do stosowania w zakładach górniczych;

2) pojazdami samochodowymi, zgodnie z wymaga niami określonymi w odrębnych przepisach.

2. Sprzęt strzałowy można przewozić pojazdami, o których mowa w ust. 1, na warunkach określonych w decyzji dopuszczającej lub w dokumentacjach tech nicznych tych pojazdów. § 2

7. Podczas przewożenia i przenoszenia środki strzałowe zabezpiecza się przed zetknięciem z otwar tym płomieniem, iskrami, urządzeniami, przewodami elektrycznymi oraz przed temperaturą przekraczającą 50°C, a także tarciem, uderzeniem, zawilgoceniem oraz możliwością przejęcia tych środków przez osoby nie upoważnione. § 2

8.

1. Niedozwolone jest przewożenie:

1) luzem paczek naboi i środków inicjujących oraz ła dunków materiałów wybuchowych; Dziennik Ustaw Nr 72 — 4607 — Poz. 655

2) materiałów wybuchowych razem ze środkami ini cjującymi.

2. Przepisu ust. 1 pkt 2 nie stosuje się do przewoże nia środków strzałowych w składach ruchomych, po jazdach samochodowych, o których mowa w § 26 ust.1 pkt 2, oraz w pojazdach oponowych dopuszczonych do stosowania w podziemnych zakładach górniczych z przeznaczeniem do przewozu środków strzałowych. § 2

9. Podczas przewożenia środków strzałowych, w celu zachowania bezpieczeństwa, wstrzymuje się in ny transport oraz wszelkie roboty na trasie ich przewo żenia. § 30. Wozy kopalniane, którymi przewożone są środki strzałowe, zaopatruje się w napis „Uwaga — materiały wybuchowe”. § 3

1.

1. Przewóz ręczny środków strzałowych w wy robiskach pochyłych jest niedozwolony.

2. Podczas ręcznego przewozu środków strzało wych wozami w wyrobiskach poziomych zachowuje się odstęp między wozami wynoszący co najmniej 10 m.

3. Odstęp między osobami przenoszącymi środki strzałowe powinien wynosić co najmniej 5 m. § 3

2. Przewożenie środków strzałowych pociągami w podziemnych wyrobiskach górniczych odbywa się z zachowaniem następujących wymagań:

1) wozy ze środkami strzałowymi umieszcza się co najmniej za dwoma pierwszymi pustymi wozami, licząc od lokomotywy, przy czym jeden z tych wo zów powinien być wozem osobowym do konwojo wania transportu;

2) poza wozami, o których mowa w pkt 1, w skład po ciągu nie mogą wchodzić inne wozy;

3) wozy ze środkami strzałowymi umieszcza się w ta ki sposób, aby nie mogły na nie spadać iskry ze zbieraka prądu lokomotywy przewodowej;

4) materiałów wybuchowych i środków inicjujących nie przewozi się w tym samym pociągu, z wyjąt kiem przypadków określonych w pkt 7—9;

5) prędkość jazdy pociągu nie może przekraczać pręd kości ustalonej dla jazdy ludzi;

6) w pociągu mogą znajdować się tylko maszynista, konwojent pociągu, wydawca materiałów wybu chowych lub osoba nadzorująca transport;

7) puszki strzałowe z materiałami wybuchowymi oraz ładownice z zapalnikami elektrycznymi mogą być przewożone w pociągu przewożącym załogę tylko wtedy, jeżeli wóz, w którym znajdują się środki strzałowe, jest konwojowany i oddzielony od wo zów zajętych przez załogę co najmniej dwoma pu stymi wozami;

8) osoby przenoszące środki strzałowe korzystające z pociągu powinny wsiadać do wyznaczonych dla nich wozów na końcu pociągu; wozy te oddziela się od reszty pociągu co najmniej dwoma pustymi wo zami;

9) w pociągu przewożącym wyłącznie górników strza łowych ze środkami strzałowymi, ładownice z za palnikami elektrycznymi umieszcza się w osobnym wozie, oddzielonym od lokomotywy co najmniej dwoma pustymi wozami, a materiał wybuchowy w opakowaniach fabrycznych umieszcza się w wo zach przeznaczonych do transportu materiałów wybuchowych znajdujących się na końcu pociągu. § 3

3. Osoby przenoszące środki strzałowe nie mo gą zjeżdżać i wyjeżdżać szybami, szybikami i wyrobi skami pochyłymi w tej samej klatce lub wozie, w któ rym znajdują się inne osoby niż osoby dozoru ruchu górniczego. § 3

4.

1. Przewóz środków strzałowych klatkami wy ciągu szybowego:

1) odbywa się wyłącznie w wozach specjalnie do tego celu przystosowanych;

2) nie może odbywać się w czasie przeznaczonym na jazdę ludzi;

3) nie może przekraczać prędkości przewidzianej dla jazdy ludzi.

2. Podczas przewozu, o którym mowa w ust. 1, uży cie drugiej klatki tego samego wyciągu szybowego lub innego piętra tej samej klatki do innych celów jest nie dopuszczalne.

3. Jazda wydawcy materiałów wybuchowych oraz jazda osoby nadzorującej przewóz środków strzało wych klatką wyciągu szybowego, którą przewozi się środki strzałowe, odbywa się tylko na innym, pustym piętrze tej klatki.

4. Jazda innych osób niż osoby, o których mowa w ust. 3, w klatce wyciągu szybowego, którą przewozi się środki strzałowe, jest niedozwolona.

5. Osoby, o których mowa w ust. 3, powinny zawia domić każdorazowo maszynistę maszyny wyciągowej oraz sygnalistów na nadszybiu i podszybiach o rozpo częciu i zakończeniu przewozu środków strzałowych. § 3

5.

1. Przewóz środków strzałowych szybowym wyciągiem kubłowym odbywa się z prędkością przewi dzianą dla jazdy ludzi i poza czasem przeznaczonym na tę jazdę.

2. Ârodki strzałowe przewozi się wyciągiem kubło wym bezpośrednio przed przystąpieniem do ładowa nia otworów strzałowych.

3. Podczas przewozu kubłem: środków inicjują cych, naboi udarowych oraz materiałów wybucho wych w ilości powyżej 25 kg, w kuble może przebywać tylko osoba wykonująca roboty strzałowe. Dziennik Ustaw Nr 72 — 4608 — Poz. 655

4. Podczas przewozu kubłem materiałów wybucho wych w ilości do 25 kg, w kuble oprócz osoby, o której mowa w ust. 3, może przebywać tylko jedna osoba uprawniona do wykonywania robót strzałowych albo osoba dozoru ruchu górniczego.

5. ¸adowanie środków strzałowych do kubła odby wa się wyłącznie wtedy, gdy kubeł spoczywa na za mkniętych klapach szybowych, a lina wyciągu jest na pięta.

6. Wyładowanie środków strzałowych z kubła od bywa się wyłącznie po uprzednim odczepieniu liny wy ciągowej od kubła.

7. Czynności związane z załadowaniem i wyłado waniem środków strzałowych powinny wykonywać wyłącznie osoby wykonujące roboty strzałowe; czyn ności te nadzorowane są przez osoby dozoru ruchu górniczego. § 3

6. Przewóz środków strzałowych w wyrobiskach pochyłych:

1) jest dozwolony wyłącznie urządzeniami, które są dopuszczone do stosowania w zakładach górni czych do jazdy ludzi;

2) powinien odbywać się poza jazdą ludzi, w obecno ści osób zatrudnionych podczas przewozu oraz pod nadzorem osób dozoru ruchu. § 3

7.

1. Przewóz środków strzałowych przenośnika mi taśmowymi jest dozwolony wyłącznie przenośnika mi dopuszczonymi do stosowania w zakładach górni czych do jazdy ludzi i pod nadzorem osoby dozoru ru chu górniczego.

2. Podczas przewozu środków strzałowych przeno śnikami taśmowymi powinny być spełnione następu jące wymagania:

1) przewóz odbywa się poza jazdą ludzi;

2) wsiadanie i wysiadanie osób przewożących środki strzałowe powinno odbywać się po zatrzymaniu ruchu przenośnika;

3) w wyrobiskach i na przenośniku mogą przebywać wyłącznie pracownicy zatrudnieni przy przewozie środków strzałowych i obsłudze urządzeń oraz oso by dozoru ruchu górniczego nadzorujące przewóz;

4) osoby jadące na taśmie przenośnika powinny za bezpieczyć naczynia zawierające środki strzałowe przed ewentualnym ich stoczeniem;

5) odstęp między jadącymi nie może być mniejszy niż 10 m;

6) rozpoczęcie i zakończenie przewozu środków strza łowych odpowiednio się sygnalizuje. § 3

8.

1. Przewóz środków strzałowych jest dozwo lony wyłącznie kolejkami dopuszczonymi do stosowa nia w zakładach górniczych do jazdy ludzi.

2. Przewóz środków strzałowych kolejkami, o któ rych mowa w ust. 1, odbywa się poza jazdą ludzi, wy łącznie w obecności osób zatrudnionych przy tym prze wozie oraz pod nadzorem osoby dozoru ruchu górni czego. § 3

9.

1. Podczas przewozu środków strzałowych wyciągami krzesełkowymi powinny być spełnione na stępujące wymagania:

1) przewóz odbywa się pod nadzorem osoby dozoru ruchu górniczego i poza jazdą ludzi;

2) naczynia zawierające środki strzałowe powinny spoczywać na kolanach jadącego;

3) odległość między osobami przewożącymi środki strzałowe powinna być większa niż 20 m;

4) wsiadanie i wysiadanie osób przewożących środki strzałowe powinno odbywać się po zatrzymaniu ruchu wyciągu.

2. Ciężar jadącego, wraz z naczyniami zawierają cym środki strzałowe, nie może przekroczyć użyteczne go udźwigu krzesełka.

3. Przewóz środków strzałowych wyciągiem krze sełkowym może odbywać się także z użyciem pojemni ków przystosowanych do kształtu krzesełek i do nich przymocowanych, poza jazdą ludzi.

4. Ciężar pojemnika wraz z środkami strzałowymi nie może przekraczać użytecznego udźwigu krzesełka.

5. Załadowanie i wyładowanie środków strzało wych odbywa się po zatrzymaniu ruchu wyciągu. Rozdział 4 Używanie środków strzałowych i sprzętu strzałowego do robót strzałowych § 40.

1. Dla każdego miejsca wykonywania robót strzałowych sporządza się metrykę strzałową albo do kumentację strzałową, w zależności od rodzaju robót strzałowych, ich złożoności oraz warunków, w których roboty te są wykonywane.

2. Metryka strzałowa zawiera:

1) część opisową, która powinna określać: a) miejsce wykonywania robót strzałowych, w za leżności od rodzaju zakładu górniczego — na zwę przodka lub wyrobiska, z uwzględnieniem w szczególności pokładu, złoża, poziomu, b) cel robót strzałowych lub rodzaj techniki strzel niczej, c) stopień albo kategorię zagrożeń naturalnych, zgodnie z obowiązującym zaliczeniem miejsca (pokładu, złoża, poziomu, rejonu) wykonywania robót strzałowych, d) rodzaje używanych materiałów wybuchowych, w tym środków inicjujących i zapalających, Dziennik Ustaw Nr 72 — 4609 — Poz. 655 e) sposób łączenia zapalników, f) sposób inicjowania (pobudzania) ładunków ma teriałów wybuchowych, g) maksymalną liczbę otworów strzałowych (ła dunków) jednocześnie odpalanych, h) maksymalny ładunek materiału wybuchowego (pojedynczego otworu oraz w całej serii otwo rów lub ładunków), i) rodzaj i sposób wykonywania przybitki, stosowa ny sprzęt strzałowy w szczególności zapalarki, przewody, urządzenia do ładowania otworów oraz omomierze strzałowe, j) dodatkowe warunki dotyczące sposobu wykony wania robót strzałowych oraz zachowania okre ślonych rygorów związanych ze zwalczaniem za grożeń;

2) część rysunkową zawierającą szkic rozmieszczenia otworów strzałowych — ładunków materiału wy buchowego, z oznaczeniem kolejności stopni opóź nień zapalników w poszczególnych otworach strza łowych.

3. Dokumentacja strzałowa powinna spełniać wy magania określone dla sporządzania metryk strzało wych, a w zależności od potrzeb uzasadnionych wzglę dami technicznymi i bezpieczeństwa — dodatkowo po winna zawierać:

1) obliczenia parametrów strzelania oraz zasięgu szkodliwych drgań sejsmicznych;

2) opis organizacji i sposobu dostawy środków strza łowych na miejsce strzelania, przygotowania ła dunków materiałów wybuchowych, ładowania i odpalania tych ładunków, a także sposób zabez pieczenia przed skutkami strzelania;

3) szkice ładunków materiałów wybuchowych (ich konstrukcje);

4) mapy górnicze z oznaczeniem stref zagrożeń oraz miejsc zabezpieczeń.

4. Dokumentację i metrykę, o których mowa w ust. 1, sporządzają służby strzałowe zakładu górni czego.

5. Dokumentację strzałową zatwierdza kierownik ruchu zakładu górniczego, a metrykę strzałową — kie rownik działu robót górniczych zakładu górniczego.

6. Osoby wykonujące i dozorujące prace związane z robotami strzałowymi powinny przestrzegać ustaleń zawartych odpowiednio w metryce strzałowej albo do kumentacji strzałowej. § 4

1.

1. Osoba wykonująca roboty strzałowe powin na używać wyłącznie tych środków strzałowych i sprzętu strzałowego, które zostały jej wydane w zakła dzie górniczym.

2. Po każdej zmianie roboczej niezużyte środki strzałowe, dziennik strzałowy i puste naczynia, którymi transportowano te środki, zwraca się do składu mate riałów wybuchowych.

3. Puste naczynia, którymi transportowano środki strzałowe, mogą być zwracane i przechowywane w in nym niż skład materiałów wybuchowych pomieszcze niu, specjalnie wyznaczonym do tego celu przez kie rownika ruchu zakładu górniczego.

4. Po każdej zmianie roboczej sprzęt strzałowy zwraca się do pomieszczenia wyznaczonego przez kie rownika ruchu zakładu górniczego. § 4

2.

1. Osoba wykonująca roboty strzałowe ewi dencjonuje pobrane i zużyte środki strzałowe oraz roz licza się z nich.

2. Natychmiast po załadowaniu otworów strzało wych środkami strzałowymi, przed ich odpaleniem, osoba wykonująca roboty strzałowe wpisuje ilość zała dowanych środków strzałowych do ewidencji, o której mowa w ust. 1. § 4

3. W przypadku stwierdzenia nieodpowiedniej jakości środków strzałowych oraz w przypadku stwier dzenia braku odpowiedniego lub wadliwego działania sprzętu strzałowego wykonywanie robót strzałowych jest niedozwolone. § 4

4.

1. Każdorazowo uzbraja się i zakłada wyłącz nie tyle naboi i ładunków materiałów wybuchowych, ile będzie jednorazowo odpalonych.

2. Uzbrojone i założone naboje i ładunki materia łów wybuchowych niezwłocznie się odpala. § 4

5.

1. Dzielenie, łamanie naboi materiałów wybu chowych oraz usypywanie z naboi materiału wybucho wego jest niedozwolone, o ile decyzja o dopuszczeniu do stosowania w zakładach górniczych nie stanowi inaczej.

2. Niszczenie środków strzałowych jest niedozwo lone. § 4

6.

1. Tylko w obecności osoby dozoru ruchu gór niczego wykonuje się następujące roboty strzałowe:

1) strzelanie długimi otworami;

2) odpalanie centralne z powierzchni;

3) odpalanie grupowe;

4) odpalanie zza tamy strzałowej;

5) roboty torpedujące, prowadzone w zakładach gór niczych wydobywających kopaliny otworami wiertniczymi;

6) przy opróbowaniu otworów wiertniczych;

7) przy pracach sejsmicznych;

8) w szybach, szybikach i nadsięwłomach;

9) w podziemnych zakładach górniczych w warun kach szczególnego zagrożenia, na zasadach okre ślonych w odrębnych przepisach. Dziennik Ustaw Nr 72 — 4610 — Poz. 655

2. Dla robót strzałowych, o których mowa w ust. 1, sporządza się dokumentację strzałową.

3. Dla robót strzałowych wykonywanych w zakła dach górniczych wydobywających rudy miedzi oraz cynku i ołowiu, o których mowa w ust. 1 pkt 3, nie wy maga się sporządzenia dokumentacji strzałowej. § 4

7.

1. Przed przystąpieniem do ładowania środ ków strzałowych:

1) usuwa się z przodka lub odpowiednio zabezpiecza przed uszkodzeniem narzędzia, kable, przyrządy, urządzenia mechaniczne i sprzęt strzałowy;

2) osoby niezatrudnione przy pracach związanych z ła dowaniem środków strzałowych wycofuje się do miejsc bezpiecznych, z wyjątkiem osób upoważ nionych do kontrolowania robót strzałowych;

3) dojścia do miejsca ładowania środków strzałowych do otworów strzałowych zabezpiecza się przed do stępem osób nieupoważnionych.

2. W podziemnych zakładach górniczych wydoby wających węgiel kamienny osoba dozoru ruchu górni czego udziela pisemnie zezwolenia na ładowanie i od palanie środków strzałowych. § 4

8.

1. Przed przystąpieniem do wykonywania czynności związanych z odpalaniem ładunków mate riałów wybuchowych:

1) wycofuje się ludzi do miejsc bezpiecznych, wyzna czonych pisemnie przez osobę dozoru ruchu górni czego;

2) zabezpiecza się dojścia do strefy zagrożenia przez ustawienie posterunków obsadzonych pracowni kami szczególnie sumiennymi i zdyscyplinowany mi, a w razie braku potrzebnej liczby pracowników — przez założenie zagród ze znakami ostrzegaw czymi, w szczególności tablicami, lampami, czer wonym światłem lub czerwonymi chorągiewkami.

2. W podziemnych zakładach górniczych osoba wy konująca roboty strzałowe osobiście wyznacza i odpro wadza pracowników zabezpieczających dojścia do miejsca wykonywania robót strzałowych oraz odwołu je tych pracowników po wykonaniu robót strzałowych. Kierownik ruchu zakładu górniczego może ustalić inny sposób zabezpieczenia dojść do miejsca wykonywania robót strzałowych.

3. Bezpośrednio przed odpaleniem ładunków ma teriałów wybuchowych, osoba wykonująca roboty strzałowe powinna poprzedzić czynność odpalania okrzykiem „Odpala się!”. § 4

9.

1. W przypadku gdy nie odpaliły wszystkie ła dunki materiałów wybuchowych lub istnieje co do te go wątpliwość, osoba wykonująca roboty strzałowe może wejść do miejsca załadowania materiałami wy buchowymi dopiero po upływie 15 minut od chwili od palenia.

2. W przypadku gdy po włączeniu zapalarki nie na stąpiło odpalenie ładunków materiałów wybucho wych, osoba wykonująca roboty strzałowe powinna zbadać i usunąć przyczynę nieodpalenia oraz powtó rzyć odpalenie. § 50.

1. Osoba wykonująca roboty strzałowe prze prowadza kontrolę miejsca wykonywania tych robót w celu wykrycia ewentualnych niewypałów.

2. Kontrolę miejsca wykonywania robót strzało wych przeprowadza się:

1) przed rozpoczęciem pracy;

2) przed przystąpieniem do wiercenia otworów strza łowych;

3) po odpaleniu ładunków materiałów wybucho wych, jeżeli ustalona organizacja robót strzało wych na to pozwala.

3. Kontrolę, o której mowa w ust. 1, może przepro wadzać inna osoba niż wykonująca roboty strzałowe, jeżeli posiada uprawnienia do wykonywania tych ro bót; w takich przypadkach zakres i sposób przeprowa dzania kontroli ustala kierownik ruchu zakładu górni czego.

4. Każdy stwierdzony niewypał zgłasza się osobie dozoru ruchu górniczego.

5. Niewypał powinien być likwidowany w obecno ści osoby dozoru ruchu górniczego.

6. Likwidowanie niewypału odbywa się w sposób uniemożliwiający jego przypadkowy wybuch.

7. W zasięgu zagrożenia ewentualnym wybuchem niewypału mogą być wykonywane wyłącznie prace związane z jego likwidowaniem.

8. W przypadku niemożności likwidowania niewy pału na zmianie roboczej, podczas której został on stwierdzony, osoba wykonująca roboty strzałowe po zostaje w pobliżu miejsca niewypału do czasu przyby cia osoby wykonującej roboty strzałowe na następnej zmianie lub osoby dozoru ruchu górniczego albo miej sce to zabezpiecza przed dostępem osób nieupoważ nionych i zawiadamia o tym niezwłocznie osobę dozo ru ruchu górniczego dozorującą roboty strzałowe.

9. Szczegółowe sposoby likwidowania niewypałów określają przepisy dotyczące bezpieczeństwa i higieny pracy, prowadzenia ruchu oraz specjalistycznego za bezpieczenia przeciwpożarowego w zakładach górni czych. § 5

1.

1. Osoba wykonująca roboty strzałowe osobi ście przygotowuje, załadowuje i przyłącza do sieci strzałowej oraz odpala ładunki materiałów wybucho wych.

2. W odkrywkowych zakładach górniczych oraz za kładach górniczych wydobywających kopaliny otwora mi wiertniczymi, odstąpienie od wymagań, o których Dziennik Ustaw Nr 72 — 4611 — Poz. 655 mowa w ust. 1, ustala się w organizacji robót strzało wych.

3. W podziemnych zakładach górniczych kierownik ruchu zakładu górniczego, ustalając rodzaj, miejsce, a także warunki bezpiecznego wykonywania robót strzałowych, może zezwolić na odstąpienie od wyma gań, o których mowa w ust. 1.

4. W przypadku niemożności odpalenia ładunków materiałów wybuchowych, osoba wykonująca roboty strzałowe niezwłocznie zabezpiecza ładunki przed przypadkowym wybuchem i przed dostępem do nich osób nieupoważnionych oraz zawiadamia osobę dozo ru ruchu górniczego dozorującą roboty strzałowe. § 5

2.

1. Osoby zatrudnione podczas wykonywania czynności związanych z zapalnikami elektrycznymi nie mogą używać wyrobów, w tym odzieży, bielizny i obu wia, gromadzących ładunki elektryczności statycznej, zdolnych do zainicjowania środków strzałowych.

2. Zapalniki elektryczne powinny być chronione przed bezpośrednim zetknięciem się z jakimkolwiek źródłem lub przewodnikiem prądu elektrycznego. § 5

3. Uzbrajanie i przygotowanie naboi udarowych odbywa się w miejscu wykonywania robót strzało wych, bezpośrednio przed ich użyciem. W wyjątko wych przypadkach, uzasadnionych względami bezpie czeństwa, czynności te mogą być wykonywane w in nym bezpiecznym miejscu, wyznaczonym przez kie rownika służby strzałowej. § 5

4.

1. Końcówki przewodów zapalnika elektrycz nego powinny być zwarte i izolowane do chwili rozpo częcia wykonywania połączeń obwodu strzałowego.

2. Zapalniki elektryczne łączy się ze sobą w obwód zapalnikowy w przodku:

1) za pomocą szybkozłączy — dla ich połączenia sze regowego;

2) za pośrednictwem anten z nieizolowanego drutu miedzianego — dla ich połączenia równoległego i trójpierścieniowego;

3) przez skręcenie końcówek ze sobą i zaizolowanie — dla ich połączenia szeregowo-równoległego sku pionego lub równoległo-szeregowego skupione go.

3. Rodzaj połączenia ze sobą zapalników elektrycz nych powinien zapewniać oporność zastępczą obwodu zapalnikowego, co najmniej dwukrotnie niższą od oporności urabianej skały. § 5

5.

1. Linia strzałowa elektryczna powinna być obustronnie zwarta, aż do momentu przystąpienia do odpalania.

2. ¸ączenie obwodów zapalnikowych z przodkowy mi przewodami ochronnymi, a także z linią strzałową jest dozwolone bezpośrednio przed przystąpieniem do odpalania.

3. Wszystkie złącza linii strzałowej wykonuje się starannie i izoluje.

4. Przyłączenie przewodów linii strzałowej do zapa larki elektrycznej na stanowisku odpalania jest dopusz czalne po uprzednim skontrolowaniu oporności obwo du strzałowego — omomierzem strzałowym. Jeżeli są stosowane zapalarki z blokadą oporności, za zgodą kie rownika służby strzałowej, pomiaru takiego można nie przeprowadzać.

5. Izolację linii strzałowych elektrycznych sprawdza się przy pomocy miernika oporności izolacji co naj mniej raz w miesiącu oraz każdorazowo po wystąpie niu niewypałów. Wartość oporności izolacji nie może być niższa niż 200 kΩ. § 5

6. Wykonywanie pomiarów oporności lub kon troli ciągłości w obwodach strzałowych poza stanowi skiem odpalania, w tym wyszukiwanie wadliwych za palników elektrycznych w przodkach, za pomocą przy rządów, które nie zostały do tego celu dopuszczone, jest niedopuszczalne. § 5

7.

1. ¸ączenie w jeden obwód strzałowy zapalni ków elektrycznych różnych klas jest niedopuszczalne.

2. ¸ączenie zapalników elektrycznych różnych ro dzajów jest dopuszczalne. § 5

8. Do odpalania zapalników elektrycznych w ob wodach strzałowych używa się wyłącznie zapalarek elektrycznych o wydajności dostosowanej do liczby za palników odpalanych jednocześnie. § 5

9.

1. Zapalarki, omomierze strzałowe, przyrządy do pomiarów prądów błądzących i próbniki ciągłości obwodów strzałowych powinny posiadać świadectwo przydatności wystawione przez producenta. Nowe świadectwo przydatności, po przeprowadzonej napra wie sprzętu, może wystawić także jednostka, która przeprowadziła jego naprawę.

2. Dla sprzętu, o którym mowa w ust. 1, prowadzi się kartę ewidencyjną.

3. Sprzęt, o którym mowa w ust. 1, podlega kon troli:

1) zewnętrznej — przeprowadzanej przez kierownika służby strzałowej, co najmniej raz na kwartał, a tak że każdorazowo w przypadku stwierdzenia jego uszkodzenia lub wadliwego działania;

2) szczegółowej — przeprowadzanej przez: a) producenta, b) zakład naprawczy, c) rzeczoznawcę, d) właściciela sprzętu lub przedsiębiorcę upraw nionego do przeprowadzania takiej kontroli, pod nadzorem i na warunkach określonych przez rze czoznawcę. Dziennik Ustaw Nr 72 — 4612 — Poz. 655

4. Kontrolę, o której mowa w ust. 3 pkt 2, przepro wadza się co najmniej raz w roku, a w przypadku sprzę tu stosowanego w polach metanowych — co najmniej raz na 6 miesięcy.

5. Wyniki przeprowadzonych kontroli odnotowuje się w karcie ewidencyjnej i w świadectwie przydatności. § 60.

1. Klucz lub korbkę do uruchomienia zapalar ki przechowuje osoba uprawniona do odpalania ładun ków materiału wybuchowego lub przechowuje się pod zamknięciem.

2. Klucz lub korbkę, o których mowa w ust. 1, uży wa się dopiero w chwili odpalania. § 6

1.

1. Zapalarkę będącą w użyciu na danej zmia nie przechowuje się w zamkniętej przodkowej skrzyni strzałowej, w podręcznym albo ruchomym składzie materiałów wybuchowych lub w innym miejscu wy znaczonym przez kierownika służby strzałowej.

2. Przed zakończeniem zmiany roboczej zapalarkę oddaje się na przechowanie do składu materiałów wy buchowych lub innego pomieszczenia posiadającego odpowiednie zamknięcie. Pomieszczenie to wyznacza kierownik ruchu zakładu górniczego. § 6

2.

1. Kierownik służby strzałowej zakładu górni czego zabezpiecza roboty strzałowe wykonywane z użyciem zapalników elektrycznych przed możliwością ich przedwczesnego odpalenia spowodowanego prą dami błądzącymi.

2. Przed przystąpieniem po raz pierwszy do wyko nania, w danym miejscu, robót strzałowych oraz w przypadku stwierdzenia możliwości wystąpienia prądów błądzących dokonuje się pomiarów natężenia tych prądów.

3. Niezależnie od pomiarów, o których mowa w ust. 2, w miejscach prowadzenia robót strzałowych wykonuje się okresowe pomiary natężenia prądów błądzących.

4. W przypadku wystąpienia prądów błądzących o natężeniu przekraczającym połowę natężenia prądu lub impulsu zapłonowego, bezpiecznych dla stosowa nej klasy zapalników elektrycznych, prowadzenie robót strzałowych z użyciem takich zapalników jest niedo zwolone.

5. W zakładzie górniczym znajduje się instrukcja, zatwierdzona przez kierownika ruchu zakładu górnicze go, określająca:

1) odpowiedzialność właściwych służb za dokonywa nie pomiarów prądów błądzących;

2) sposób dokumentowania wyników pomiarów;

3) sposób postępowania w zależności od wyników pomiarów;

4) częstotliwość wykonywania pomiarów natężenia prądów błądzących oraz stosowane do tego celu przyrządy. § 6

3.

1. Wykonywanie robót strzałowych przy uży ciu zapalników elektrycznych w pobliżu czynnych na dajników fal elektromagnetycznych wysokiej częstotli wości wymaga zachowania minimalnych odległości obwodów strzałowych od urządzeń nadawczych, wy noszących w zależności od mocy P nadajników:

1) 10 m — dla 0,5 W < P ≤ 2,5 W;

2) 30 m — dla 2,5 W < P ≤ 30 W;

3) 60 m — dla 30 W < P ≤ 100 W;

4) 100 m — dla 100 W < P ≤ 250 W;

5) 200 m — dla 250 W < P ≤ 1 kW;

6) 500 m — dla 1 kW < P ≤ 5 kW;

7) 1 500 m — dla 5 kW < P ≤ 50 kW;

8) 2 200 m — dla stacji radarowych.

2. W przypadku konieczności wykonywania robót strzałowych w odległościach mniejszych od określo nych w ust. 1, stosuje się dodatkowe środki bezpie czeństwa, ustalone przez rzeczoznawcę i zatwierdzone przez kierownika ruchu zakładu górniczego.

3. Zapalniki elektryczne w pobliżu czynnych nadaj ników wysokiej częstotliwości powinny mieć przewo dy zapalnikowe zwinięte w motki i powinny znajdować się wewnątrz metalowej osłony. § 6

4.

1. Ârodki strzałowe i sprzęt strzałowy powin ny być używane z zachowaniem warunków określo nych w decyzji o ich dopuszczeniu do stosowania w za kładach górniczych.

2. Szczegółowe zasady używania środków strzało wych w zakładach górniczych określa załącznik nr 3 do rozporządzenia. § 6

5.

1. Ârodki strzałowe nienadające się do użytku zwraca się producentowi lub unieszkodliwia.

2. Kierownik ruchu zakładu górniczego zarządza unieszkodliwianie środków strzałowych, przy czym od bywa się ono wyłącznie pod bezpośrednim nadzorem kierownika służby strzałowej lub jego zastępcy.

3. Unieszkodliwianie środków strzałowych prze prowadza się w bezpiecznej odległości od miejsc pra cy, zabudowań, dróg publicznych oraz obiektów, urzą dzeń i innych miejsc powszechnie dostępnych, w spo sób zabezpieczający przed dostępem osób nieupoważ nionych.

4. Szczegółowe zasady unieszkodliwiania środków strzałowych nienadających się do użytku określają przepisy dotyczące postępowania z odpadami. § 6

6.

1. Po każdym unieszkodliwieniu środków strzałowych sporządza się protokół, który zawiera:

1) oznaczenie miejsca i czasu dokonanej czynności; Dziennik Ustaw Nr 72 — 4613 — Poz. 655

2) nazwiska osób, które dokonywały unieszkodliwie nia środków strzałowych;

3) wyszczególnienie rodzajów i ilości unieszkodliwio nych środków strzałowych;

4) określenie przyczyny unieszkodliwienia i sposobu jego przeprowadzenia.

2. Protokół, o którym mowa w ust. 1, podpisują osoby, które dokonywały czynności unieszkodliwienia środków strzałowych. Rozdział 5 Szczegółowe zasady wykonywania robót strzałowych w podziemnych zakładach górniczych § 6

7.

1. Wykonywanie robót strzałowych w promie niu mniejszym niż 30 m od komory składowej składu materiałów wybuchowych, w której znajdują się środ ki strzałowe, jest niedozwolone.

2. Przebywanie ludzi w składzie materiałów wybu chowych, w którym znajdują się środki strzałowe, pod czas wykonywania robót strzałowych w promieniu mniejszym niż 100 m od komory składowej, jest niedo zwolone.

3. ¸ ączna wielkość ładunków materiałów wybucho wych odpalanych jednocześnie podczas wykonywa nia robót strzałowych w promieniu mniejszym niż 100 m od komory składowej składu materiałów wybu chowych nie może przekraczać 20 kg. § 6

8.

1. Podczas stosowania zapalników elektrycz nych, przewody linii strzałowej w wyrobiskach koryta rzowych zelektryfikowanych prowadzi się po ociosach, a w polach niemetanowych mogą być prowadzone tak że pod stropem; przy czym na ociosach lub pod stro pem nie mogą znajdować się przewody elektryczne pod napięciem. Przewody linii strzałowej nie mogą sty kać się z przedmiotami metalowymi i innymi przed miotami przewodzącymi prąd.

2. W uzasadnionych przypadkach linia strzałowa może być prowadzona po ociosie lub pod stropem, na których znajdują się przewody elektryczne pod napię ciem, jeżeli:

1) jest wykonana z przewodu strzałowego dwużyło wego ze wspólną powłoką zewnętrzną;

2) znajduje się w odległości co najmniej 20 cm od przewodów elektrycznych;

3) jest wykonana z jednego odcinka lub poszczególne jej odcinki są łączone za pomocą dopuszczonych skrzynek łączeniowych;

4) jest kontrolowana przez strzałowego przed każdym strzelaniem.

3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się do przodkowych przewodów strzałowych ochronnych wykonanych z pojedynczych odcinków; długość tych przewodów nie może przekraczać 10 m, a w zakładach rud metali nieżelaznych — 20 m.

4. Podczas centralnego lub grupowego odpalania ładunków materiałów wybuchowych wykonuje się sta łe linie strzałowe magistralne z przewodów dwużyło wych oraz stosuje się zwieracze:

1) w odległości do 10 m za każdym miejscem rozgałę zienia przewodów linii strzałowej magistralnej;

2) na przewodach linii strzałowej przodka lub grupy przodków w odległości do 10 m od miejsca przyłą czenia ich do przewodów linii strzałowej magistral nej.

5. Dopuszczalne jest stosowanie linii strzałowych wykonanych z przewodów oponowych czterożyło wych jako linii dwużyłowych, jeżeli ich żyły są połączo ne równolegle parami.

6. Każdy przodek, w którym wykonywane są robo ty strzałowe, powinien mieć oddzielną linię strzałową, z wyjątkiem przypadków stosowania strzelania central nego lub grupowego.

7. Odległość między stanowiskami przyłączenia za palarek powinna wynosić co najmniej 10 m. § 6

9.

1. Miejsca schronienia pracowników i stano wiska odpalania ładunków wyznacza się i przystoso wuje w taki sposób, aby zapewniona była skuteczna ochrona przed rozrzutem odłamków, oberwaniem się skał oraz przed gazami postrzałowymi.

2. W wyrobiskach korytarzowych miejsca i stano wiska, o których mowa w ust. 1, lokalizuje się w schro nie, we wnęce lub za załamaniem wyrobiska. Miejsca i stanowiska za załamaniem powinny być usytuowane co najmniej 10 m od naroża załamania.

3. Miejsca i stanowiska, o których mowa w ust. 1 i 2, wyznacza pisemnie osoba dozoru ruchu górniczego dozorująca roboty strzałowe.

4. Schrony i wnęki zabezpiecza się także przed odłamkami odbitymi. § 70. Pracownicy nie powinni znajdować się mię dzy miejscem odpalania a posterunkami lub zagroda mi zabezpieczającymi wejście do tego miejsca. § 7

1. Dozwolone jest wykonywanie robót strzało wych w miejscach zaburzeń tektonicznych wyłącznie na podstawie pisemnej zgody kierownika działu robót górniczych. § 7

2. W przypadku prowadzenia przodka w kierun ku innego wyrobiska, kierownik działu robót górni czych ustala okres, w którym zabezpiecza się dojście do miejsca spodziewanego przebicia. § 7

3.

1. Otwór strzałowy załadowany środkami strzałowymi zamyka się przybitką. Dziennik Ustaw Nr 72 — 4614 — Poz. 655

2. W zakładach górniczych wydobywających kopa linę niepalną w polach niemetanowych podczas strze lań urabiających można, za zgodą kierownika ruchu za kładu górniczego, odstąpić od zamknięcia przybitką za ładowanego środkami strzałowymi otworu strzałowe go, pod warunkiem ż e jego długość nie przekracza 6 m.

3. Rodzaje przybitki otworów strzałowych oraz spo sób ich wykonywania określają odrębne przepisy. § 7

4.

1. Po wykonaniu wszystkich czynności przygo towawczych, poprzedzających odpalenie, osoba wyko nująca roboty strzałowe powinna opuścić miejsce za ładowania materiałów wybuchowych jako ostatnia, zaś po odpaleniu ładunków wchodzić do tego miejsca jako pierwsza.

2. Przepis ust. 1, w zakresie wchodzenia do miejsca odpalania ładunków, nie dotyczy robót strzałowych wykonywanych w wyrobiskach zagrożonych tąpania mi oraz strzelania centralnego i grupowego.

3. Inne osoby niż wymieniona w ust. 1 mogą wejść do przodka po odpaleniu ładunków materiałów wybu chowych tylko za zgodą osoby wykonującej roboty strzałowe.

4. Wejście, o którym mowa w ust. 1—3, jest dozwo lone dopiero po rozrzedzeniu gazów postrzałowych, jednak nie wcześniej niż po upływie 5 minut. § 7

5. Podczas wykonywania robót strzałowych na powierzchni podziemnych zakładów górniczych stosu je się odpowiednio przepisy dotyczące wykonywania robót strzałowych w odkrywkowych zakładach górni czych. Rozdział 6 Szczegółowe zasady wykonywania robót strzałowych w odkrywkowych zakładach górniczych, w zakładach górniczych wydobywających kopaliny otworami wiert niczymi oraz przy wykonywaniu robót geologicznych § 7

6.

1. Otwór strzałowy załadowany środkami strzałowymi zamyka się przybitką, z wyjątkiem tych metod strzelania, które nie wymagają stosowania przy bitki.

2. Do wykonywania przybitki stosuje się materiały niepalne, które umożliwią całkowite wypełnienie otworu strzałowego od załadowanych środków strza łowych do wylotu tego otworu.

3. Rodzaj i sposób wypełnienia przybitką otworu strzałowego określa metryka strzałowa albo dokumen tacja strzałowa.

4. W długich otworach strzałowych minimalna dłu gość przybitki wynosi co najmniej 0,75 zabioru oblicze niowego. § 7

7.

1. Stałe linie przewodów strzałowych prowa dzi się na izolatorach.

2. W przypadku stosowania zwijanej linii strzało wej, przewody nie mogą stykać się z przedmiotami me talowymi oraz przewodzącymi prąd. § 7

8.

1. Wokół miejsca prowadzenia robót strzało wych wyznacza się strefę zagrożenia, w sposób okre ślony w załączniku nr 4 do rozporządzenia, w obrębie której powinno być zapewnione bezpieczeństwo ludzi i ochrona mienia przed skutkami odstrzałów.

2. Wewnątrz strefy zagrożenia urządza się odrębne schrony o odpowiedniej wielkości i wytrzymałości na uderzenia odłamków, przeznaczone do ochrony znaj dujących się w strefie zagrożenia osób wykonujących i nadzorujących roboty strzałowe oraz pozostałej załogi. § 7

9.

1. Odpalanie ładunków materiałów wybucho wych odbywa się w porze najmniejszego nasilenia pra cy i ruchu w pobliżu strefy zagrożenia.

2. Czas odpalania ładunku materiału wybuchowe go oraz objaśnienie sygnałów ostrzegawczych podaje się do wiadomości pracownikom i osobom postron nym przez ogłoszenie na tablicach ostrzegawczych, umieszczonych na terenie zakładu górniczego oraz przy drogach i innych dojściach do strefy zagrożenia. Obowiązek ten spoczywa na przedsiębiorcy.

3. Przedsiębiorca zawiadamia właściwy miejscowo organ samorządu terytorialnego o miejscu, terminie i czasie wyznaczonym do odpalania ładunków materia łu wybuchowego. § 80.

1. W związku z odpalaniem ładunku materia łu wybuchowego, osoba wykonująca roboty strzałowe powinna nadać następujące ostrzegawcze sygnały dźwiękowe słyszalne w całej strefie zagrożenia:

1) sygnał pierwszy — jeden ciągły ton, oznaczający „uprzedzenie”, nadawany po ukończeniu ładowa nia materiałów wybuchowych, lecz przed wykona niem obwodu strzałowego; na sygnał ten wszyst kie osoby niezatrudnione do wykonywania czynno ści odpalania powinny udać się do schronów lub poza strefę rozrzutu odłamków, a posterunki zabez pieczające zająć wyznaczone stanowiska;

2) sygnał drugi — dwa ciągłe, bezpośrednio po sobie następujące tony, oznaczający „przygotowanie do odpalania”, nadawany po stwierdzeniu wycofania ludzi do schronów; na sygnał ten osoba wykonują ca roboty strzałowe przygotowuje się do zapalania lontów lub bada opór obwodu strzałowego, a na stępnie przyłącza zapalarkę do linii strzałowej;

3) sygnał trzeci — jeden krótki ton, oznaczający „od palanie”, nadawany tuż przed zapaleniem lontów lub uruchomieniem zapalarki;

4) sygnał czwarty — trzy ciągłe, bezpośrednio po so bie następujące tony, oznaczający „odwołanie”, nadawany po upewnieniu się, że wszystkie ładun ki materiału wybuchowego odpaliły, jednak nie wcześniej niż po upływie 5 minut od momentu odpalenia; na sygnał ten posterunki zabezpieczają Dziennik Ustaw Nr 72 — 4615 — Poz. 655 ce oraz pozostali pracownicy mogą opuścić schro ny.

2. Od chwili nadania pierwszego sygnału do chwili nadania czwartego sygnału, o których mowa w ust. 1, ruch w strefie zagrożenia wstrzymuje się, a dojście do tej strefy obstawia się posterunkami zabezpieczający mi; drogi o większym nasileniu ruchu zabezpiecza się dodatkowo zaporami. § 8

1.

1. Wykonywanie robót strzałowych podczas mgły lub śnieżycy jest niedozwolone.

2. Wykonywanie robót strzałowych po zapadnięciu zmroku może się odbywać tylko za zgodą kierownika ruchu zakładu górniczego, pod warunkiem zastosowa nia oświetlenia zapewniającego widoczność w miejscu wykonywania robót strzałowych i w strefie zagrożenia; warunki bezpiecznego wykonywania robót strzało wych po zapadnięciu zmroku określa kierownik ruchu zakładu górniczego.

3. W przypadku prowadzenia robót strzałowych po zapadnięciu zmroku, oprócz dźwiękowych sygnałów ostrzegawczych, o których mowa w § 80 ust. 1, stosu je się także sygnały świetlne o odpowiedniej częstotli wości i długości błysków, widzialne w całej strefie za grożenia. § 8

2.

1. Roboty strzałowe prowadzone z użyciem za palników elektrycznych wykonuje się, jeżeli odległość wykonywania tych robót jest większa niż:

1) 300 m — w przypadku zapalników elektrycznych klasy 0,2 A,

2) 200 m — w przypadku zapalników elektrycznych klasy 0,45 A,

3) 100 m — w przypadku zapalników elektrycznych klasy 2 A — od energetycznych linii napowietrznych wysokiego napięcia i przewodów trakcyjnych kolei elektrycznej.

2. W przypadku gdy występuje konieczność wyko nywania robót strzałowych w odległościach mniej szych niż określone w ust. 1, stosuje się dodatkowe środki bezpieczeństwa, ustalone przez rzeczoznawcę i zatwierdzone przez kierownika ruchu zakładu górni czego, lub stosuje się zapalniki nieelektryczne. § 8

3. Do wykonywania robót strzałowych w pod ziemnych wyrobiskach górniczych odkrywkowych za kładów górniczych stosuje się odpowiednio przepisy rozdziału 5. Rozdział 7 Przepisy końcowe § 8

4. Przepis § 3 w odniesieniu do środków strzało wych stosuje się do dnia uzyskania przez Rzeczpospo litą Polską członkostwa w Unii Europejskiej. § 8

5. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej: J. Hausner Dziennik Ustaw Nr 72 — 4616 — Poz. 655 Załączniki do rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 1 kwietnia 2003 r. (poz. 655) Załącznik nr 1 SZCZEGÓ¸OWE ZASADY PRZECHOWYWANIA ÂRODKÓW STRZA¸OWYCH I SPRZ¢TU STRZA¸OWEGO W SK¸ADACH MATERIA¸ÓW WYBUCHOWYCH

1. Ârodki strzałowe przechowuje się w składach materiałów wybuchowych zlokalizowanych w miej scach zabezpieczonych przed wszelkiego rodzaju za grożeniami górniczymi i wyładowaniami atmosferycz nymi; składy te powinny znajdować się w takiej odle głości od siebie, aby ewentualny wybuch środków strzałowych w jednym składzie nie mógł spowodować wybuchu w innym składzie.

2. Naziemne i wgłębne składy materiałów wybu chowych lokalizuje się w miejscach:

1) suchych i nienarażonych na zalanie podczas powo dzi,

2) dostępnych dla transportu kołowego.

2.

1. Przechowywanie środków strzałowych i sprzę tu strzałowego w naziemnych składach materiałów wybuchowych.

2.

2. Naziemne składy materiałów wybuchowych, o których mowa w § 12 ust. 1 pkt 2 lit. c rozporządze nia, ze względu na ich budowę dzieli się na:

1) składy materiałów wybuchowych — jako budynki wolno stojące,

2) składy materiałów wybuchowych — jako szafki pancerne lub opancerzone.

2.

3. Naziemne składy materiałów wybuchowych, w zależności od maksymalnej pojemności dzieli się na następujące klasy:

1) I — do 250 kg,

2) II — od 251 kg do 500 kg,

3) III — od 501 kg do 2 000 kg,

4) IV — od 2 001 kg do 5 000 kg,

5) V — od 5 001 kg do 10 000 kg,

6) VI — od 10 001 kg do 15 000 kg,

7) VII — od 15 001 kg do 20 000 kg,

8) VIII — od 20 001 kg do 50 000 kg.

2.

4. Naziemne oraz wgłębne składy materiałów wybuchowych do głębokości 30 m lokalizuje się poza terenami zabudowanymi, przy czym:

1) najmniejsza odległość między składami, jak rów nież najmniejsza ich odległość od magazynów ła two zapalnych materiałów o pojemności powyżej 2 000 litrów paliwa, sieci gazowych, stacji radio wych, telewizyjnych i radarowych dla poszczegól nych klas składów powinna wynosić: a) I — 300 m, b) II — 500 m, c) III — 750 m, d) IV— 1 000 m, e) V — 1 300 m, f) VI — 1 600 m, g) VII — 1 900 m, h) VIII — 3 700 m,

2) najmniejsza odległość od osiedli, dróg publicznych i kolejowych, mostów, obiektów zakładów (fabryk), zbiorników i linii wysokiego napięcia między skła dami materiałów wybuchowych dla poszczegól nych klas powinna wynosić: a) I — 200 m, b) II — 250 m, c) III — 500 m, d) IV — 750 m, e) V — 900 m, f) VI — 1 000 m, g) VII — 1 100 m, h) VIII — 1 800 m,

3) najmniejsza odległość składów materiałów wybu chowych zaliczanych do danej klasy od budynków mieszkalnych, dróg o mniejszym ruchu oraz dróg kolejowych o ruchu wyłącznie towarowym, skła dów łatwo zapalnych materiałów o pojemności po wyżej 1 000 litrów, urządzeń specjalnych, odpor nych na działanie fali detonacyjnej (np. żelazne i żelbetowe mosty, stalowe i żelbetowe wieże, ele watory) oraz linii wysokiego napięcia zasilających wyłącznie obiekty zakładu górniczego powinna wynosić: a) I — 100 m, b) II — 150 m, c) III — 300 m, d) IV — 400 m, e) V — 500 m, f) VI — 600 m, g) VII — 750 m, h) VIII — 1 340 m.

2.

5. W stosunku do wszystkich składów materia łów wybuchowych, z wyjątkiem składów ruchomych o pojemności różniącej się bardziej niż o ± 25% od gra nicznych wartości ustalonych klas, najmniejsze odle głości oblicza się według wzoru: L = K√Q gdzie poszczególne symbole oznaczają: L — najmniejszą odległość wyrażoną w metrach, K — wynosi odpowiednio: 16 — dla pkt 2.4 ppkt 1, 8 — dla pkt 2.4 ppkt 2 i 6 — dla pkt 2.7, Q — pojemność składu materiałów wybuchowych wyrażoną w kilogramach — z tym, że przyjęta odległość nie może być mniejsza od odległości klasy niższej; maksymalna pojemność składu nie może przekraczać 50 000 kg materiałów wy buchowych.

2.

6. Odległości określone w pkt 2.4 mogą być zmniejszone najwyżej o połowę, z wyjątkiem przypad ków określonych w pkt 2.7, gdy w pobliżu składów ma teriałów wybuchowych znajdują się naturalne zapory (las, wzgórza) bądź chroniony obiekt znajduje się w ko tlinie poniżej poziomu terenu składu materiałów wybu chowych.

2.

7. W przypadku gdy poszczególne komory prze znaczone na 2 000—5 000 kg materiałów wybucho wych oraz na środki inicjujące w składach klas IV—VIII są obwałowane, mogą być budowane w odległości nie mniejszej niż 30 m od siebie (odległość między ze wnętrznymi ścianami komór); w takim przypadku obo wiązują odległości określone w pkt 2.4 ustalone dla składów klasy IV, przy czym zmniejszone odległości o połowę, o których mowa w pkt 2.6, nie mogą być sto sowane.

2.

8. W składach materiałów wybuchowych klasy IV—VIII typu zespołowego (komory obok siebie), jeżeli środki strzałowe wydaje się w puszkach (pojemni kach), napełnianie powinno odbywać się w odrębnej obwałowanej komorze wydawczej składającej się z ko mory i przedsionka, zlokalizowanej na ogrodzonym te renie składu materiałów wybuchowych, w odległości co najmniej 30 m od pozostałych komór.

2.

9. Skład materiałów wybuchowych, z wyjątkiem składu ruchomego, otacza się obwałowaniem z ziemi, gliny lub piasku dla klasy:

1) I do III — o wysokości 1,0 m powyżej szczytu dachu,

2) IV — o wysokości 1,5 m powyżej szczytu dachu,

3) V do VIII — o wysokości 2,0 m powyżej szczytu da chu. Dziennik Ustaw Nr 72 — 4617 — Poz. 655

2.

10. Obwałowanie powinno posiadać co najmniej 1 m szerokości w koronie dla składów materiałów wy buchowych klasy I—IV oraz 1,5 m szerokości dla skła dów materiałów wybuchowych klasy V—VIII.

2. 1

1. Odległość ścian składu od podstawy wału nie może być mniejsza niż 1 m ani większa niż 3 m.

2. 1

2. Między podstawą wału a składem powinny znajdować się rowy odwadniające lub instalacja kana lizacyjna umożliwiające odprowadzenie wody poza ob ręb wału. Przestrzeń między podstawą wału a składem powinna być utrzymana w należytej czystości. Używa nie tej przestrzeni do składowania próżnego opakowa nia lub do innych celów jest niedopuszczalne. Dojście przez obwałowanie powinno prowadzić po linii łama nej lub powinno być chronione od zewnątrz odrębnym wałem (wał czołowy), zasłaniającym otwór wejściowy. Wał czołowy powinien:

1) być wykonany w odległości nie mniejszej niż 1 m i nie większej niż 3 m, licząc między podstawa mi wału,

2) posiadać długość dwa razy większą od szerokości wejścia we właściwym obwałowaniu, mierzonym na wysokości korony.

2. 1

3. Skład materiałów wybuchowych wraz z ob wałowaniem powinien być ogrodzony. Odległość ogrodzenia od obwałowania powinna wynosić co naj mniej 30 m dla składów materiałów wybuchowych sta łych, co najmniej 20 m dla składów materiałów wybu chowych tymczasowych oraz co najmniej 10 m dla składów podręcznych. Odległość ogrodzenia od skła dów materiałów wybuchowych ruchomych powinna wynosić co najmniej 30 m. Ogrodzenie powinno posia dać wysokość nie mniejszą niż 2,5 m przy składach sta łych i tymczasowych oraz 1,8 m przy składach materia łów wybuchowych podręcznych i ruchomych.

2. 1

4. W przypadku stosowania ogrodzenia z drutu kolczastego, druty poziome między słupami powinny być poprowadzone w odległości 0,15 m od siebie i być wzmocnione drutem kolczastym prowadzonym na krzyż między słupami. W ogrodzeniu powinny być wy konane drzwi wjazdowe i wejściowe zamykane na klucz.

2. 1

5. Wokół składu materiałów wybuchowych po winna być ustalona strefa ochronna o szerokości nie mniejszej niż 10 m od ogrodzenia, oznaczona tablicami ostrzegawczymi z napisem „Niepowołanym wstęp wzbroniony” lub „Nieupoważnionym wstęp wzbronio ny”. Teren ogrodzony oraz strefa ochronna nie może być zadrzewiona i posiadać łatwo zapalne poszycie.

2. 1

6. Skład materiałów wybuchowych zabezpiecza się przed wyładowaniami atmosferycznymi pioruno chronem wykonanym zgodnie z Polskimi Normami. Przydatność urządzenia sprawdza się przynajmniej raz w roku przed dniem 1 kwietnia oraz po burzy z wyłado waniami atmosferycznymi.

2. 1

7. Prowadzenie jakichkolwiek przewodów, w szczególności energetycznych, gazowych i wod nych, ponad oraz pod składem materiałów wybucho wych jest niedopuszczalne.

2. 1

8. Ârodki strzałowe mogą być przechowywane w składzie materiałów wybuchowych, jako budynku wolno stojącym, jeżeli spełnia następujące wymagania:

1) posiada odpowiednią ilość komór,

2) jego zewnętrzne ściany wykonane są z materiałów niepalnych (mur, beton albo prefabrykaty) o grubo ści co najmniej 0,38 m; dach budynku jest lekki i wykonany z materiału niepalnego,

3) ściany komór wykonane są z takich materiałów jak zewnętrzne ściany składów, z tym że grubość ich powinna wynosić co najmniej 0,25 m,

4) wysokość komór powinna wynosić co najmniej 2,20 m,

5) ściany składu są od wewnątrz wybielone, a podło gi wykonane z betonu lub z cegły, pokryte zaprawą cementową,

6) każda komora powinna posiadać jedno bezpośred nie wejście z przedsionka łączącego poszczególne komory (przedsionek komór) przez drzwi otwiera jące się na zewnątrz komory. Szerokość przedsion ka komór powinna wynosić co najmniej 1,5 m; przedsionek komór powinien posiadać jedno bez pośrednie wejście z przedsionka składu i drzwi otwierające się na zewnątrz przedsionka komór. Szerokość i długość przedsionka składu powinna wynosić co najmniej po 1,5 m,

7) wszystkie drzwi znajdujące się wewnątrz składu po winny być jednoskrzydłowe, żelazne, pełne, szero kości co najmniej 1 m i wysokości co najmniej 2 m, otwierane na zewnątrz; drzwi wejściowe do składu powinny być podwójne, wykonane z blachy żela znej o grubości co najmniej 5 mm, na ramie z żela za kątowego, z poprzecznymi wzmocnieniami, a blacha powinna być spawana na wszystkich łą czeniach dostępnych z zewnątrz,

8) przewietrzniki powinny być wykonane w sposób uniemożliwiający dostęp do wnętrza składu (w kształcie litery „Z”) i zaopatrzone obustronnie w gęste siatki; wykonywanie przewietrzników z ko mór składowych na zewnątrz jest niedozwolone.

2. 1

9. Drzwi w składzie materiałów wybuchowych:

1) osadza się na zawiasach niedających się z zewnątrz uszkodzić,

2) zaopatruje się w dwa zamki (umocowane od we wnątrz), patentowe, dwuobrotowe i co najmniej 8 -zapadkowe,

3) osadza w zabetonowanych żelaznych ramach.

2.

20. Ârodki strzałowe mogą być przechowywane w składzie materiałów wybuchowych złożonym z sza Dziennik Ustaw Nr 72 — 4618 — Poz. 655 fek pancernych. Liczba szafek powinna zapewnić od dzielne przechowywanie każdego środka strzałowego.

2. 2

1. Szafki pancerne umieszcza się na warstwie betonowej o grubości co najmniej 0,10 m i otacza war stwą betonową o grubości co najmniej 0,12 m; ponad to od góry, od tyłu i z boku każdą szafkę obsypuje się warstwą ziemi o grubości co najmniej 0,5 m. Wymaga nia te nie dotyczą wpuszczonych i utwierdzonych w skale szafek pancernych. Każda szafka pancerna po winna być uziemiona.

2. 2

2. W przypadku gdy szafka pancerna służy jako skład do przechowywania środków strzałowych w jed nym miejscu przez okres nieprzekraczający 9 miesięcy, obetonowanie szafek pancernych nie jest wymagane.

2. 2

3. Ârodki strzałowe mogą być przechowywane w składzie materiałów wybuchowych w postaci szafek opancerzonych drewnianych obitych blachą, które po siadają odpowiednią liczbę szafek przeznaczonych do oddzielnego przechowywania środków strzałowych, przy czym szafki te:

1) ustawia się na podkładach niepalnych i okłada się papą z boków i od góry oraz przysypuje ziemią,

2) obwałowuje się na wysokość 1 m ponad szczyt skrzyń, zaś obwałowanie powinno posiadać co naj mniej 1 m szerokości w koronie; szerokość dojścia do szafek powinna wynosić co najmniej 1,5 m.

2. 2

4. Dojście do szafek przez obwałowanie chroni się od zewnątrz wałem (wał czołowy) zasłaniającym otwór wejściowy; wał czołowy:

1) wznosi się w odległości nie mniejszej niż 1 m, licząc między podstawami wału oraz

2) powinien posiadać dwa razy większą długość niż szerokość wejścia we właściwym obwałowaniu mierzonym na wysokości korony.

2. 2

5. W przejściu obok szafek powinna znajdować się kanalizacja umożliwiająca odprowadzenie wód po za obręb wału albo zastosowane powinny być inne sposoby zabezpieczające skrzynie przed zalaniem wo dą; wejście do wykopu, w którym znajdują się szafki, powinno posiadać schody.

3. Przechowywanie środków strzałowych w pod ziemnych składach materiałów wybuchowych.

3.

1. Ârodki strzałowe mogą być przechowywane w stałych podziemnych składach materiałów wybu chowych, które są zaprojektowane i wykonane zgodnie z wymaganiami określonymi w Polskiej Normie doty czącymi projektowania i wykonania podziemnych skła dów materiałów wybuchowych.

3.

2. Przepis pkt 3.1 stosuje się odpowiednio do podziemnych tymczasowych i podręcznych składów materiałów wybuchowych.

3.

3. W wyrobiskach zaliczonych do klasy B zagro żenia wybuchem pyłu węglowego, stanowiących doj ście do składu materiałów wybuchowych, zabudowu je się zapory przeciwwybuchowe pyłowe lub wodne.

4. Przechowywanie środków strzałowych w wgłęb nych składach materiałów wybuchowych.

4.

1. Ârodki strzałowe mogą być przechowywane w składach materiałów wybuchowych wgłębnych (wy konanych w stoku górskim, pagórku), które lokalizuje się i buduje zgodnie z wymaganiami określonymi w pkt 3.1 i 3.2; wymagania określone w pkt 2.2—2.15 oraz w przypadku urządzania komór składowych na głębokości mniejszej niż 30 m od powierzchni, wyma gania określone w pkt 2.5 i 2.8 stosuje się z poniższymi zmianami:

1) wymagane jest wykonanie tylko wału czołowego o wysokości co najmniej 1,0 m powyżej wejścia do składu materiałów wybuchowych,

2) odległość ogrodzenia we wszystkich kierunkach li czy się od podstawy wału czołowego w rzucie po ziomym,

3) wylot szybika wentylacyjnego zabezpiecza się tak że ogrodzeniem w promieniu co najmniej 10 m,

4) wejścia do składu oraz wylot szybika wentylacyjne go zabezpiecza się przed wyładowaniami atmosfe rycznymi.

5. Instalacje oświetlenia elektrycznego oraz instala cja grzewcza składów materiałów wybuchowych.

5.

1. W składach materiałów wybuchowych wypo sażonych w stałe oświetlenie elektryczne, w których przechowywane są środki strzałowe, powinno znajdo wać się oświetlenie zastępcze w postaci zamkniętych lamp ręcznych akumulatorowych.

5.

2. Instalację oświetleniową wykonuje się z zasto sowaniem osprzętu i lamp budowy zamkniętej i opraw oświetleniowych ze szklanym kloszem i metalowym koszem ochronnym. W podziemnych składach materiałów wybucho wych instalację oświetleniową wykonuje się z zastoso waniem osprzętu i lamp dopuszczonych do stosowa nia w zakładach górniczych na zasadach określonych w odrębnych przepisach.

5.

3. W komorach składowych i komorze wydaw czej oprawy oświetleniowe umieszcza się we wnękach przedniej lub tylnej ściany komory, wykonanych na wysokości powyżej poziomu składowania opakowań z środkami strzałowymi. Od strony chodnika składo wego (przedsionka komór) wnękę zabezpiecza się przed możliwością dostępu do komory. W komorze wydawczej dodatkowo montuje się oprawę oświetle niową we wnęce nad stołem wydawczym.

5.

4. W chodnikach składowych podziemnych i wgłębnych składów materiałów wybuchowych oraz w przedsionkach komór naziemnych składów materia łów wybuchowych oprawy oświetleniowe montuje się pod stropem. Dziennik Ustaw Nr 72 — 4619 — Poz. 655

5.

5. Instalację elektryczną wykonuje się w sposób zabezpieczający ją przed uszkodzeniami mechaniczny mi oraz w sposób wykluczający możliwość powstania pożaru.

5.

6. Jako środek ochronny przed rażeniem prądem elektrycznym stosuje się system uziemiających prze wodów ochronnych.

5.

7. Instalację elektryczną prowadzi się bezpośred nio pod stropem, z zastosowaniem kabli z żyłami mie dzianymi.

5.

8. W komorach składowych i komorze wydaw czej niedopuszczalne jest prowadzenie instalacji elek trycznych, stosowanie gniazd wtykowych oraz ręcz nych lamp zasilanych z sieci elektrycznej.

5.

9. Dla uniknięcia pozostawienia instalacji elek trycznej pod napięciem, przy opuszczaniu składu mate riałów wybuchowych stosuje się odpowiednią blokadę wyłączającą instalację elektryczną składu po zamknię ciu głównych drzwi składowych; blokadę wykonuje się w sposób umożliwiający obsłudze korzystanie z oświe tlenia elektrycznego po zamknięciu się w składzie.

5.

10. Zasilanie urządzeń elektrycznych zainstalo wanych w składzie materiałów wybuchowych odbywa się z sieci z izolowanym punktem neutralnym (układ IT) z oddzielnego transformatora separacyjnego przezna czonego wyłącznie do zasilania instalacji składu mate riałów wybuchowych poprzez aparaturę łączeniową umieszczoną poza składem materiałów wybucho wych. Sieć tę wyposaża się w zabezpieczenie upływo we centralne i blokujące, powodujące wyłączenie na pięcia zasilania w przypadku obniżenia się rezystancji izolacji poniżej wartości dopuszczalnej.

5. 1

1. W rozdzielni powinien znajdować się główny wyłącznik elektryczny z napisem „Główny wyłącznik składu materiałów wybuchowych”, odłączający zasila nie instalacji elektrycznego oświetlenia składu mate riałów wybuchowych na wszystkich biegunach i zabez pieczony przed manipulowaniem przez osoby nieupo ważnione.

5. 1

2. Tory w składzie odizolowuje się elektrycznie od torów poza składem. Odizolowanie to wykonuje się wewnątrz składu, tuż za głównymi drzwiami składu w taki sposób, aby wózek kopalniany nie naruszył izo lacji.

5. 1

3. W przypadku zasilania naziemnego i wgłęb nego składu materiałów wybuchowych z elektrycznej linii napowietrznej, którą może być tylko linia niskiego napięcia, przyłącze wykonuje się kablem ziemnym ze słupa ustawionego co najmniej 20 m od budynku skła du materiałów wybuchowych (wejścia do składu ma teriałów wybuchowych wgłębnego).

5. 1

4. Wszystkie części urządzeń wykonywanych z metalu, nienależących do obwodu elektrycznego, uziemia się przez przyłączenie ich do systemu uziemia jących przewodów ochronnych w składzie materiałów wybuchowych.

5. 1

5. W składzie materiałów wybuchowych prze prowadza się kontrolę instalacji elektrycznych co naj mniej raz na kwartał przez osobę dozoru ruchu o spe cjalności elektrycznej, a wyniki kontroli wpisuje do książki kontroli składu materiałów wybuchowych.

5. 1

6. Składy materiałów wybuchowych tymczaso wych, podręcznych, ruchomych i w postaci szafek pan cernych lub opancerzonych można oświetlać za pomo cą ręcznych lamp górniczych, dopuszczonych do sto sowania w zakładach górniczych.

5. 1

7. Składy materiałów wybuchowych można ogrzewać tylko gorącą wodą i ogrzewanym powie trzem. Temperatury medium grzejnego powinny być tak dobrane, aby temperatura powierzchni zewnętrznej grzejników nie przekraczała 75°C. Grzejniki centralnego ogrzewania powinny być gładkie i pomalowane farbą ochronną, mogą być instalowane wyłącznie w chodni kach dojściowych lub w przedsionkach komór składo wych. Odległość grzejników od ścian i wszelkich urzą dzeń powinna wynosić co najmniej 0,15 m. Grzejniki utrzymuje się w stałej czystości, nie można na nich ani też nad nimi kłaść i zawieszać części odzieży, szmat oraz używać do podgrzewania jakichkolwiek substancji.

5. 1

8. Nagrzewnice i wentylatory instalacji ogrze wania powietrzem umieszcza się poza pomieszczenia mi składu materiałów wybuchowych. Ogrzewane po wietrze może być doprowadzane wyłącznie do chodni ków dojściowych lub przedsionków komór składo wych. Instalacja do ogrzewania powinna być tak zaprojek towana i wykonana, aby wykluczała możliwość wpro wadzenia do składu materiałów wybuchowych prą dów błądzących.

6. Szczegółowe warunki przechowywania środków strzałowych i sprzętu strzałowego w składach materia łów wybuchowych.

6.

1. W składzie materiałów wybuchowych mogą być przechowywane środki strzałowe należące do in nych przedsiębiorców, na warunkach ustalonych dla własnych środków strzałowych. Ârodki strzałowe nale żące do innych przedsiębiorców należy przechowywać na odrębnych półkach.

6.

2. Dopuszczalne jest przechowywanie środków strzałowych w następujących temperaturach:

1) od +10°C do +30°C — materiały wybuchowe nitro glicerynowe (o zawartości nitrogliceryny powyżej 10%),

2) od –10°C do +30°C — materiały wybuchowe trudno zamarzalne,

3) od 0°C do +30°C — materiały wybuchowe amono wosaletrzane.

6.

3. W przypadku przechowywania sprzętu strzało wego w składzie materiałów wybuchowych należy przestrzegać warunków ich przechowywania określo nych w ich instrukcjach fabrycznych. Dziennik Ustaw Nr 72 — 4620 — Poz. 655

6.

4. Każdą komorę składową materiałów wybu chowych zaopatruje się w sprawny termometr ze ska lą Celsjusza.

6.

5. Ogólna ilość materiałów wybuchowych skła dowanych w jednej komorze składu materiałów wybu chowych nie powinna przekraczać 5 000 kg.

6.

6. Przechowywanie materiałów wybuchowych w jednej komorze składowej lub jednej szafce razem z środkami inicjującymi i zapalającymi jest niedozwo lone.

6.

7. Lonty detonujące i pobudzacze wybuchowe mogą być przechowywane razem z materiałami wybu chowymi, na odrębnych półkach.

6.

8. W przypadku gdy w jednej komorze składowej są przechowywane różne materiały wybuchowe lub pobudzacze wybuchowe i lonty detonujące, oddziela się je od siebie przegrodą bądź przechowuje na odręb nej półce.

6.

9. Lonty prochowe i zapalniki proste oraz proch bezdymny mogą być przechowywane w magazynach materiałów na powierzchni, w oddziałach przeznaczo nych do przechowywania materiałów łatwo palnych.

6.

10. W naziemnych składach materiałów wybu chowych dopuszczalne jest przechowywanie następu jących ilości materiałów wybuchowych:

1) w składach materiałów wybuchowych stałych, sta nowiących jeden obiekt lub zespół budynków wol no stojących, do 50 000 kg,

2) w składach materiałów wybuchowych stałych w postaci szafek pancernych od 100 kg do 250 kg materiałów wybuchowych, w zależności od roz miarów szafki, oraz do 500 kg w zespole szafek,

3) w składach materiałów wybuchowych tymczaso wych w postaci szafek pancernych lub szafek opan cerzonych (drewnianych obitych blachą) do 500 kg materiałów wybuchowych,

4) w składach materiałów wybuchowych ruchomych ilość materiałów wybuchowych określa decyzja dopuszczająca typ ruchomego składu.

6. 1

1. W naziemnych składach materiałów wybu chowych spłonki oraz zapalniki umieszcza się w odręb nej komorze, z zachowaniem odległości od miejsca przechowywania materiałów wybuchowych obliczo nej według wzoru: I = 0,06√n gdzie poszczególne symbole oznaczają: I — odległość wyrażoną w metrach, n — ilość zapalników lub spłonek.

6. 1

2. W składach materiałów wybuchowych klasy IV—VIII typu zespołowego (komory obok siebie) środ ki inicjujące mogą być przechowywane wyłącznie w oddzielnej obwałowanej komorze w odległości nie mniejszej niż 30 m od komór składowych materiałów wybuchowych, licząc tę odległość między ścianami ze wnętrznymi komór składowych dla materiałów wybu chowych a ścianami komory na środki inicjujące.

6. 1

3. Materiały wybuchowe przechowywane w szafkach pancernych lub opancerzonych mogą być przeładowywane do puszek przed składem materiałów wybuchowych tylko poza obwałowaniem, w miejscu osłoniętym daszkiem wykonanym z materiału niepal nego w celu ochrony przed deszczem lub śniegiem bądź w oddzielnym, przystosowanym do tego celu po mieszczeniu urządzonym na terenie ogrodzonym tego składu.

6. 1

4.

1. Odległość szafki na środki inicjujące od szafki na materiały wybuchowe oblicza się w sposób określony odpowiednio w pkt 6.11 i 6.12.

6. 1

4.

2. W pomieszczeniach składowych składu materiałów wybuchowych środki strzałowe przecho wuje się w opakowaniach fabrycznych.

6. 1

4.

3. Opakowania ze środkami strzałowymi umieszcza się na półkach, których wysokość nie po winna przekraczać 1,80 m, w taki sposób, aby wolna przestrzeń o szerokości co najmniej 0,10 m znajdowa ła się między opakowaniami, nad nimi, od podłogi i od strony ścian składu; w komorach składowych przejście wzdłuż półek powinno wynosić co najmniej 1,2 m.

6. 1

4.

4. Każde pomieszczenie składowe oznacza się tablicą z czytelnym napisem określającym rodzaje skła dowanego środka strzałowego, najwyższą dopuszczo ną ilość środka do składowania oraz bieżącą rzeczywi stą ilość środków, znajdującą się w danym pomieszcze niu.

6. 1

5. W składach materiałów wybuchowych prze znaczonych do przechowywania prochu górniczego lub innych materiałów wybuchowych równie czułych na ogień, konstrukcję drzwi, zamków i podłóg wykonu je się w taki sposób, aby nie powstała iskra na skutek tarcia lub uderzenia.

6. 1

6. W składach materiałów wybuchowych niedo puszczalne jest używanie narzędzi i przedmiotów, przy których użyciu można spowodować iskrzenie. W kopal niach wydobywających sól kamienną półki wykonuje się z drewna, przymocowuje wkrętami, których główki wpuszcza się w drewno i wypełnia kitem.

6. 1

7. W składach materiałów wybuchowych niedo puszczalne jest pozostawianie próżnych opakowań, drewna i papieru oraz zachowuje się porządek i czy stość.

6. 1

8. W przypadku dokonywania jakichkolwiek na praw w składzie materiałów wybuchowych, środki strzałowe usuwa się z miejsca naprawy do odpowied nio zabezpieczonego miejsca.

6. 1

9. Podczas wykonywania robót spawalniczych w składzie materiałów wybuchowych znajdujące się Dziennik Ustaw Nr 72 — 4621 — Poz. 655 tam środki strzałowe usuwa się ze składu na okres wy konywania tych robót.

6.

20. W składzie materiałów wybuchowych umieszcza się środki gaśnicze, zgodnie z wymagania mi określonymi w odrębnych przepisach.

7.

1. Wydawca materiałów wybuchowych odbiera i oddaje klucze od składu materiałów wybuchowych naziemnego, wgłębnego i ich komór oraz klucze od bram w ogrodzeniu w miejscu i w sposób ustalony w uzgodnieniu z właściwymi organami Policji.

7.

2. Kierownik ruchu zakładu górniczego przecho wuje rezerwowe klucze w opieczętowanej kopercie w kasie pancernej.

7.

3. Strzałowy lub wydawca materiałów wybucho wych, wyznaczony na każdej zmianie przez kierownika ruchu zakładu górniczego, przechowuje klucze od pod ręcznych składów materiałów wybuchowych.

8.

1. Drzwi składów materiałów wybuchowych, z wyjątkiem podręcznych składów, zaopatruje się w plombę na czas zamknięcia.

8.

2. Wszystkie składy materiałów wybuchowych zaopatruje się w tablice ostrzegawcze z napisem o za kazie wstępu osobom nieupoważnionym do składu oraz o zakazie palenia tytoniu, jak też zbliżania się z otwartym ogniem.

8.

3. W odniesieniu do składów materiałów wybu chowych naziemnych, przeznaczonych do przechowy wania do 100 kg materiałów wybuchowych i odpo wiedniej ilości środków inicjujących i zapalających, oraz do składów podręcznych o pojemności do 500 kg dopuszcza się stosowanie innych wymagań niż okre ślone w:

1) pkt 2.5, w zakresie najmniejszej odległości od obiektów chronionych, stosując wzór: L = 5√Q gdzie poszczególne symbole oznaczają: L — najmniejszą odległość wyrażoną w metrach, Q — dopuszczoną do przechowywania w składzie ilość materiałów wybuchowych wyrażoną w kg,

2) pkt 2.9, w zakresie wysokości i szerokości w koro nie wału, pod warunkiem zastosowania obwało wania do wysokości szczytu dachu składu i do sze rokości w koronie 0,5 m,

3) pkt 2.13, w zakresie odległości ogrodzenia od ob wałowania, pod warunkiem wykonania ogrodze nia w odległości 10 m od podstawy wału,

4) pkt 2.15, w zakresie strefy ochronnej w postaci ze zwolenia na umieszczenie tablicy ostrzegawczej wyłącznie na wszystkich bokach ogrodzenia.

8.

4. Dla składów materiałów wybuchowych pod ziemnych oraz składów materiałów wgłębnych, w wy maganiach określonych w niniejszym załączniku do puszcza się wprowadzenie następujących zmian w za kresie:

1) szczegółowych zasad zachowania kąta prostego załamania wyrobisk składowych, przez usytuowa nie osi komór składowych pod kątem nie mniej szym niż 60° w stosunku do osi chodnika składowe go,

2) sposobu przechowywania materiałów wybucho wych w komorach składowych, pod warunkiem przechowywania materiałów wybuchowych w wo zach przeznaczonych do transportu materiałów wybuchowych oraz w kontenerach lub na paletach przy kontenerowym systemie transportu i składo wania środków strzałowych.

8.

5. Zmiany wymienione w pkt 8.4 mogą być wpro wadzone na podstawie opinii rzeczoznawcy.

8.

6. Dla składów materiałów wybuchowych wgłęb nych oraz dla składów materiałów wybuchowych tym czasowych i podręcznych w wymaganiach określo nych w niniejszym załączniku dopuszcza się wprowa dzenie następujących zmian w zakresie:

1) głębokości składów materiałów wybuchowych wgłębnych, przez zastosowanie mniejszej głęboko ści dla komór składowych o pojemności mniejszej niż 5 000 kg, na podstawie opinii rzeczoznawcy,

2) komory wydawczej i wydawania środków strzało wych w przedsionku składu, jak również odnośnie do dwóch chodników dojściowych, przez zastoso wanie jednego chodnika przedzielonego siatką do wysokości 1,5 m,

3) dwukrotnego załamania chodnika dojściowego, przez zastosowanie pojedynczego załamania.

8.

7. Dla ruchomych podziemnych składów w wy maganiach określonych w niniejszym załączniku do puszcza się wprowadzenie zmian w zakresie:

1) lokalizacji podziemnych składów materiałów wy buchowych, poprzez możliwość lokalizacji miejsca postoju ruchomego składu materiałów wybucho wych w wyrobisku górniczym, które zabezpieczone jest przed najechaniem na skład innymi środkami transportu w czasie przechowywania i wydawania środków strzałowych; miejsce to powinno być od dzielone od pozostałych wyrobisk zakładu górni czego metalowymi drzwiami lub kratami,

2) przewietrzania składu materiałów wybuchowych, przez zastosowanie odrębnej wentylacji miejsca postoju ruchomego składu materiałów wybucho wych według ustaleń inżyniera wentylacji,

3) wyposażenia i budowy składu materiałów wybu chowych; szczegółowe warunki dotyczące budowy i wyposażenia ruchomego składu materiałów wy buchowych zawarte są w decyzji o dopuszczeniu do stosowania. Dziennik Ustaw Nr 72 — 4622 — Poz. 655 Dziennik Ustaw Nr 72 — 4623 — Poz. 655 Załącznik nr 2 WZORY DOKUMENTÓW, NA PODSTAWIE KTÓRYCH EWIDENCJONOWANE SÑ ÂRODKI STRZA¸OWE Sposób wypełniania książki obrotu środkami strza łowymi.

1. Przed zatwierdzeniem książki obrotu środkami strzałowymi, zwanej dalej „książką obrotu”, kierownik służby strzałowej zakładu wpisuje na jej stronie tytuło wej:

1) nazwę zakładu górniczego,

2) kolejny numer książki obrotu w zakładzie górni czym,

3) nazwę składu materiałów wybuchowych,

4) imiona i nazwiska: kierownika służby strzałowej i je go zastępców,

5) imiona i nazwiska wydawców materiałów wybu chowych zatrudnionych w danym składzie mate riałów wybuchowych, zwanych dalej „wydawca mi”,

6) ustalone symbole środków strzałowych; symbole oznacza się początkowymi literami nazwy środków strzałowych, z wyjątkiem środków inicjujących i za palających, dla których symbole podane są w de cyzji o dopuszczeniu do stosowania w zakładach górniczych,

7) datę rozpoczęcia prowadzenia książki,

8) liczbę kart dostaw i kart obrotu.

2. Kartę tytułową podpisują: kierownik służby strza łowej i jego zastępcy oraz wydawcy.

3. Książkę obrotu opieczętowuje i zatwierdza swym podpisem, podając jednocześnie datę, kierownik ruchu zakładu górniczego.

4. Ewentualne zmiany osobowe i materiałowe w czasie prowadzenia danej książki obrotu powinny być aktualizowane przez kierownika służby strzałowej. Dziennik Ustaw Nr 72 — 4624 — Poz. 655

5. Dla ewidencji dostaw środków strzałowych książka obrotu posiada 10 kart dostaw środków strza łowych, na których wydawca wpisuje:

1) kolejny numer dostawy,

2) datę dostawy,

3) datę i znak awiza wysyłkowego,

4) imiona i nazwiska osób, które odebrały środki strza łowe z wytwórni lub od dostawcy i w składzie ma teriałów wybuchowych,

5) nazwę środka strzałowego (w formie symbolu),

6) nazwę producenta,

7) ilość otrzymanych środków strzałowych,

8) ilość w sztukach i numerację jednostek opakowa nia,

9) inne cechy dostawy,

10) sposób dostawy (środek transportu), 1

1) numer karty zaprzychodowania, 1

2) datę rozpoczęcia i ukończenia wydawania środka strzałowego, pochodzącego z danej dostawy, 1

3) ewentualne braki jakościowe i ilościowe zauważo ne zarówno przy transporcie środków strzałowych, jak i podczas przechowywania ich w składzie.

6. Każdy wydawca danej zmiany rozpoczyna zapisy w książce obrotu od liczby porządkowej 1.

7. Na każdej karcie książki obrotu wydawca wpisu je:

1) nazwę zakładu górniczego,

2) nazwę składu materiałów wybuchowych,

3) datę (dzień, miesiąc, rok oraz zmianę) wydania,

4) symbol środka strzałowego, zgodny z podanym na karcie tytułowej,

5) liczbę porządkową zapisu wydania środków strza łowych,

6) numer przodka,

7) numer znaczka kontrolnego odbierającego,

8) nazwisko i imię osoby pobierającej środki strzało we,

9) ilość wydanych środków strzałowych w kilogra mach, w sztukach lub w metrach,

10) numerację opakowań wydanych materiałów wy buchowych.

8. W jednej rubryce (pod daną liczbą porządkową) karty książki obrotu można wpisać ilość i ewidencję tyl ko materiału wybuchowego o tej samej nazwie handlo wej. W przypadku pobierania przez jednego odbiorcę różnych wielkości naboi tego samego materiału wybu chowego, zapisu dokonuje się osobno, w osobnych ru brykach poziomych, dla każdej wielkości pobranych naboi. Pobraną przez jednego odbiorcę ilość środków strzałowych — środków inicjujących i zapalających wpisuje się w jednej rubryce.

9. Kolumna „zwroty” karty książki obrotu służy do ewidencji środków strzałowych zwróconych do składu. Do rubryki w kolumnach 20—26 wydawca powinien wpisać każdy środek strzałowy uprzednio pobrany ze składu, gdy użytkownik nie zgłosił się po niego w cią gu 4 dni lub gdy zużycie środków strzałowych zostało wstrzymane na okres dłuższy niż 4 dni (do 4-dniowego okresu zalicza się również dni ustawowo wolne od pra cy). Zwrot środków strzałowych wpisuje się w tej sa mej rubryce, w której zarejestrowano wydanie tych środków. W tym celu wydawca wpisuje:

1) ilość zwróconych środków strzałowych,

2) numerację opakowań zwróconego materiału wy buchowego,

3) numer karty zaprzychodowania,

4) komu przekazano zwrócone środki strzałowe (na zwisko, imię, data oraz liczba porządkowa zapisu w kolumnie 26). W przypadku zwrotu, dane ilościowe i ewidencyjne powinny być wpisane przez wydawcę do karty obrotu jako przychód i następnie rozchód dla nowego odbior cy oraz do dziennika strzałowego nowego użytkowni ka.

10. Na każdej karcie książki obrotu wydawca po ob jęciu zmiany wpisuje stan zapasu z przeniesienia, obli czając rozchód ogólny, przychód z zewnątrz oraz stan zapasu do przeniesienia. 1

1. Każdy wydawca po zakończeniu zmiany powi nien podpisać się na karcie obrotu pod zapisami. 1

2. Przebitki kart obrotu oddaje się kierownikowi służby strzałowej nie później niż w czwartym dniu po dokonaniu zapisów na danej karcie. 1

3. Po ukończeniu książki obrotu:

1) przepisuje się dane z rubryki „zapas do przeniesie nia” na ostatniej karcie skończonej książki do ru bryki „zapas z przeniesienia” na pierwszej karcie nowej książki obrotu,

2) wpisuje się na pierwszej karcie dostaw nowej książ ki pod nagłówkiem w kolumnach 3 i 4 „zapas z przeniesienia z karty ... książki nr ...”,

3) wypełnia się odpowiednio kolumny tej rubryki pierwszej karty dostaw nowej książki obrotu. Dziennik Ustaw Nr 72 — 4625 — Poz. 655 1

4. W przypadku gdy w zakładzie górniczym pro wadzona jest książka obrotu środkami strzałowymi za kładu górniczego:

1) książkę tę prowadzi kierownik służby strzałowej za kładu górniczego,

2) na kartach dostaw książki obrotu wpisuje się wszystkie dostawy środków strzałowych zgodnie z pkt 5,

3) na kartach książki obrotu przeprowadza się zapisy zgodnie z pkt 7, z tym że w rozchodzie środków strzałowych podaje się sumarycznie rozchody po szczególnych składów środków strzałowych albo zakładu górniczego,

4) przebitki książek obrotu środkami strzałowymi po szczególnych składów materiałów wybuchowych są podstawą zapisów do książki obrotu środkami strzałowymi zakładu górniczego. 1

5. Ewidencję środków strzałowych należących do innych przedsiębiorców należy prowadzić w osobnych książkach obrotu środkami strzałowymi. 1

6. Książkę obrotu środkami strzałowymi prowadzi się również, gdy zakład górniczy nie posiada składu materiałów wybuchowych. Dziennik Ustaw Nr 72 — 4626 — Poz. 655 Wzór 1b str. 1 Zakład Górniczy ................................................ w ........................................................................ Data ................................................................... DZIENNIK STRZA¸OWY Nazwisko ............................................................. Imię ...................................................................... Data urodzenia .................................................... Nr znaczka ........................................................... Rodzaj posiadanego uprawnienia ............................................................................................. .............................................................................................. (podpis i pieczątka wystawiającego dziennik) Dziennik Ustaw Nr 72 — 4627 — Poz. 655 Sposób wypełniania dziennika strzałowego.

1. Wpisów w dzienniku strzałowym dokonują:

1) kierownik służby strzałowej, wystawiając nowy dziennik strzałowy, przez wypełnienie jego strony tytułowej,

2) osoba upoważniona do wpisywania zapotrzebowa nia na środki strzałowe przez wpisanie daty, zmia ny, oddziału i przodka oraz wypełnienie tabeli „za potrzebowanie”,

3) wydawca przez wypełnienie rubryk „wpis w książ ce obrotu”, tabeli „wydano w składzie” (zgodnie z zapotrzebowaniem i wpisem w książce obrotu) oraz rubryk „pozostało z poprzedniej zmiany”, „otrzymano” i „razem”,

4) osoba wykonująca roboty strzałowe przez wypeł nienie tabeli „strzelanie 1, 2 itd.” (wpisuje odpo wiednie dane do tej rubryki na bieżąco przed każ dym strzelaniem), rubryki „razem zużyto” (po zsu mowaniu na końcu zmiany roboczej zużycia środ ków inicjujących i materiałów wybuchowych, przy wszystkich strzelaniach) oraz wypełnienie rubryki „pozostało do przeniesienia” na podstawie rubryk „razem” i „razem zużyto”, wreszcie przez stwier dzenie swoim podpisem w rubryce „uwagi strzało wego” zgodności zapisów ze stanem faktycznym i wpisanie ewentualnych uwag i spostrzeżeń doty czących w szczególności jakości środków strzało wych, niewypałów; w dzienniku strzałowym po winny być odnotowane także wyniki pomiarów za wartości metanu oraz czas dokonanych pomiarów, jeżeli roboty strzałowe wykonywane są w polu me tanowym,

5) osoby kontrolujące roboty strzałowe wykonywane przez strzałowego, na którego wystawiony jest dziennik strzałowy, przez wpisanie swych uwag, wraz z podpisem, w rubryce „uwagi kontrolne”; wszelkie adnotacje osób dokonujących kontroli po winny być zaopatrzone datą i godziną przeprowa dzonej kontroli oraz własnoręcznym czytelnym podpisem.

2. Po zakończeniu dziennika strzałowego wydawca otrzymuje od kierownika służby strzałowej nowy dziennik i wpisuje do niego „pozostało do przeniesie nia” z zakończonego dziennika strzałowego. Uwaga

1. W ruchomym składzie materiałów wybucho wych jeżeli przechowywane są środki strzałowe nale żące tylko do jednego strzałowego, skład ten należy traktować jako naczynie przeznaczone do transportu i przechowywania środków strzałowych, a ich ewiden cja powinna być prowadzona w jego dzienniku strzało wym.

2. W zakładach górniczych niemetanowych kolum ny odnoszące się do zawartości CH4 oraz czas dokona nego pomiaru metanu mogą być pominięte. Dziennik Ustaw Nr 72 — 4628 — Poz. 655 Dziennik Ustaw Nr 72 — 4629 — Poz. 655 Sposób prowadzenia książki zużycia środków strza łowych według przodka.

1. Książkę zużycia prowadzi się oddzielnie dla każ dego oddziału górniczego według przodków, wypeł niając odpowiednie kolumny wzoru 1c.

2. Wymóg określony w pkt 1 stosuje się odpowied nio do grupy przodków, w przypadkach gdy roboty strzałowe w nich wykonuje jeden strzałowy.

3. Książkę zużycia prowadzi się na bieżąco przez wpisywanie do niej ilości zużytych środków strzało wych w ciągu miesiąca, wykazanych przez osoby wy konujące roboty strzałowe, w rubrykach „razem zuży to” dziennika strzałowego.

4. Po zakończeniu miesiąca wydawca oblicza cało miesięczne zużycie dla oddziału górniczego. Uwaga Wzór 1c należy stosować w zakładach górniczych wydobywających węgiel kamienny. Dziennik Ustaw Nr 72 — 4630 — Poz. 655 Sposób prowadzenia książki zużycia środków strza łowych według przodków:

1. Książkę zużycia prowadzi się oddzielnie dla każ dego oddziału górniczego według przodków, wypeł niając odpowiednie kolumny wzoru 1c 1.

2. Książkę zużycia prowadzi się na bieżąco przez wpisywanie do niej ilości zużytych środków strzało wych w ciągu miesiąca, wykazanych przez osoby wy konujące roboty strzałowe, w rubrykach „razem zuży to” dziennika strzałowego.

3. Po zakończeniu miesiąca wydawca oblicza cało miesięczne zużycie dla oddziału górniczego. Uwaga W zakładach górniczych eksploatujących kopalinę niepalną zamiast wzoru 1c można zastosować wzór 1c1. Dziennik Ustaw Nr 72 — 4631 — Poz. 655 Dziennik Ustaw Nr 72 — 4632 — Poz. 655 Sposób wypełniania książki obrotu środkami strza łowymi.

1. Przed zatwierdzeniem książki obrotu środkami strzałowymi, zwanej dalej „książką obrotu”, przez kie rownika ruchu zakładu górniczego kierownik służby strzałowej zakładu wpisuje na jej stronie tytułowej:

1) nazwę zakładu górniczego,

2) kolejny numer książki obrotu w danym zakładzie,

3) nazwę składu materiałów wybuchowych i miejsco wość,

4) imiona i nazwiska: kierownika służby strzałowej i je go zastępców,

5) imiona i nazwiska wydawców materiałów wybu chowych zatrudnionych w danym składzie mate riałów wybuchowych, zwanych dalej „wydawca mi”,

6) ustalone symbole środków strzałowych, które będą stosowane; symbole oznacza się początkowymi li terami nazwy środków strzałowych, z wyjątkiem środków strzałowych — inicjujących i zapalających, dla których symbole podane są w decyzji o dopusz czeniu do stosowania w zakładach górniczych,

7) liczbę kart dostaw i kart obrotu.

2. Na karcie tytułowej książki obrotu składają swo je podpisy: kierownik służby strzałowej i jego zastępcy oraz wydawcy.

3. Książkę obrotu opieczętowuje i zatwierdza swym podpisem, wraz z datą, kierownik ruchu zakładu górni czego.

4. Ewentualne zmiany osobowe i materiałowe w czasie prowadzenia danej książki obrotu powinny być aktualizowane przez kierownika służby strzało wej.

5. Dla ewidencji dostaw środków strzałowych książka obrotu ma 10 kart dostaw środków strzało wych, na których wydawca wpisuje:

1) kolejny numer dostawy,

2) datę dostawy oraz datę i znak awiza wysyłkowego,

3) nazwiska i imiona osób, które odebrały środki strza łowe z wytwórni lub od dostawcy i w składzie środ ków strzałowych,

4) nazwę środka strzałowego (w formie symbolu),

5) nazwę producenta,

6) ilość otrzymanych środków strzałowych,

7) liczbę w sztukach i numerację jednostek opakowa nia materiałów wybuchowych,

8) inne cechy dostawy,

9) sposób dostawy (środek transportu),

10) numer karty zaprzychodowania, 1

1) datę rozpoczęcia i zakończenia wydawania środka strzałowego pochodzącego z danej dostawy, 1

2) ewentualne braki jakościowe i ilościowe zauważo ne zarówno podczas transportu środków strzało wych, jak i podczas przechowywania ich w skła dzie.

6. Wydawca rozpoczyna zapisy w książce obrotu od nowej karty książki obrotu lub kolejnej części tej samej karty, jeżeli liczba pobierających pozwala dokonywać zapisów na kilka zmian roboczych.

7. Na karcie książki obrotu wydawca wpisuje pod nazwą zakładu i składu materiału wybuchowego oraz miejscowości:

1) datę (dzień, miesiąc, rok oraz zmianę) wydania,

2) symbol środka strzałowego, zgodny z podanym na karcie tytułowej,

3) liczbę porządkową zapisu wydania środków strza łowych,

4) numer lub nazwę wyrobiska,

5) numer znaczka kontrolnego odbiorcy,

6) nazwisko i imię osoby pobierającej środki strzało we,

7) ilość wydanych środków strzałowych w kilogra mach, w sztukach lub w metrach,

8) numerację opakowań wydanych materiałów wybu chowych.

8. W jednej poziomej rubryce (pod daną liczbą po rządkową) karty książki obrotu można wpisać ilość i ewidencję tylko materiału wybuchowego o tej samej nazwie handlowej.

9. W przypadku pobierania przez jedną osobę upo ważnioną do odbioru różnych wielkości naboi tego sa mego materiału wybuchowego, zapis powinien być dokonywany osobno, w osobnych rubrykach pozio mych, dla każdej wielkości pobranych naboi.

10. Pobraną przez jedną osobę upoważnioną do odbioru ilość środków strzałowych — środków inicju jących i zapalających wpisuje się w jednej rubryce. 1

1. Kolumna „zwroty” karty książki obrotu służy do ewidencji środków strzałowych zwróconych do składu; do rubryki w kolumnach 20—26 wydawca powinien wpi sać każdy środek strzałowy uprzednio pobrany ze skła du, gdy użytkownik nie zgłosił się po niego w ciągu 4 dni lub gdy zużycie środków strzałowych zostało wstrzyma ne na okres dłuższy niż 4 dni (do 4-dniowego okresu za licza się również dni ustawowo wolne od pracy). 1

2. Zwrot środków strzałowych powinien być wpi sany w tej samej poziomej rubryce, w której zarejestro wano wydanie tych środków; w tym celu wydawca wpisuje w kolumnach 20—26:

1) ilość zwróconych środków strzałowych,

2) numerację paczek zwróconego materiału wybu chowego,

3) numer karty zaprzychodowania,

4) komu przekazano zwrócone środki strzałowe (na zwisko, imię, data oraz liczba porządkowa zapisu w kolumnie 26). 1

3. W przypadku zwrotu, dane ilościowe i ewidencyj ne powinny być wpisane przez wydawcę do kart obrotu jako przychód i następnie rozchód dla nowego odbiorcy oraz do dziennika strzałowego nowego użytkownika. 1

4. Na każdej karcie książki obrotu wydawca po ob jęciu zmiany wpisuje stan zapasu z przeniesienia, a po zakończeniu zmiany oblicza i wpisuje rozchód ogólny, przychód z zewnątrz oraz stan zapasu do przeniesienia dla następnej zmiany. 1

5. Każdy wydawca środków strzałowych powinien po zakończeniu zmiany podpisać się na karcie obrotu pod zapisami, o których mowa w pkt 7—12. 1

6. Przebitki kart obrotu oddaje się kierownikowi służby strzałowej najpóźniej w czwartym dniu po doko naniu zapisów na danej karcie. 1

7. Po zakończeniu książki obrotu należy:

1) przepisać dane z rubryki „zapas do przeniesienia” na ostatniej karcie zakończonej książki do rubryki „zapas z przeniesienia” na pierwszej karcie nowej książki obrotu,

2) wpisać na pierwszej karcie dostaw nowej książki pod nagłówkiem w kolumnach 3 i 4 „zapas z prze niesienia z karty ... książki nr ...”,

3) wypełnić odpowiednio kolumny tejże rubryki pierwszej karty dostaw nowej książki obrotu. Dziennik Ustaw Nr 72 — 4633 — Poz. 655 1

8. W przypadku gdy w zakładzie górniczym pro wadzona jest książka obrotu środkami strzałowymi za kładu górniczego:

1) książkę tę prowadzi kierownik służby strzałowej,

2) na kartach dostaw książki obrotu wpisuje się wszystkie dostawy środków strzałowych zgodnie z pkt 5,

3) na kartach książki obrotu przeprowadza się zapisy zgodnie z pkt 7, z tym że w rozchodzie środków strzałowych podaje się sumarycznie rozchody po szczególnych składów środków strzałowych albo zakładu górniczego,

4) przebitki książek obrotu środkami strzałowymi po szczególnych składów środków strzałowych są podstawą zapisów do książki obrotu środkami strzałowymi zakładu górniczego. 1

9. Książkę obrotu środkami strzałowymi prowadzi się również, gdy zakład górniczy nie posiada składu materiałów wybuchowych. Dziennik Ustaw Nr 72 — 4634 — Poz. 655 Wzór 2b Zakład Górniczy ................................................ w ........................................................................ Data ................................................................... DZIENNIK STRZA¸OWY Nazwisko ............................................................. Imię ...................................................................... Rodzaj posiadanego uprawnienia ............................................................................................. ............................................................................................. (podpis i pieczątka wystawiającego dziennik) Dziennik Ustaw Nr 72 — 4635 — Poz. 655 Sposób wypełniania dziennika strzałowego.

1. Wpisów w dzienniku strzałowym dokonują:

1) kierownik służby strzałowej, który przy wystawia niu nowego dziennika strzałowego wypełnia jego stronę tytułową,

2) osoba upoważniona do wpisywania zapotrzebowa nia na środki strzałowe przez wypełnienie rubryk „data” i „zmiana” oraz przez wpisanie danych do tyczących wyrobiska i wypełnienie rubryk tabeli „zapotrzebowanie”,

3) wydawca przez wypełnienie rubryk „wpis w książ ce obrotu”, tabeli „wydano w składzie” (zgodnie z zapotrzebowaniem i wpisem w książce obrotu środkami strzałowymi składu) oraz rubryk „pozo stało z poprzedniego dnia”, „otrzymano” i „ra zem”,

4) osoba wykonująca roboty strzałowe przez wypeł nienie tabeli odnoszącej się do strzelania w rubry kach „strzelanie 1, 2 itd.” wpisuje dane bieżące przed każdym odpalaniem, rubryki „razem zużyto” (po podsumowaniu na końcu zmiany roboczej zu życia środków inicjujących i środków strzałowych przy wszystkich strzelaniach) oraz wypełnienie ru bryki „pozostało do przeniesienia” na podstawie rubryk „razem” i „razem zużyto”, wreszcie przez stwierdzenie swoim podpisem w rubryce „uwagi strzałowego” zgodności zapisów ze stanem fak tycznym i wpisanie ewentualnych uwag i spostrze żeń dotyczących w szczególności jakości środków strzałowych, niewypałów,

5) osoby kontrolujące roboty strzałowe wykonywane przez strzałowego, na którego wystawiony jest dziennik strzałowy, przez wpisanie swoich uwag, wraz z podpisem, w rubryce „uwagi kontrolujące go”; wszelkie adnotacje osób dokonujących kon troli powinny być zaopatrzone datą i godziną prze prowadzonej kontroli oraz własnoręcznym czytel nym podpisem.

2. Po zakończeniu dziennika strzałowego wydawca otrzymuje od kierownika służby strzałowej nowy dziennik i wpisuje do niego „pozostało z poprzedniego dnia” z zakończonego dziennika strzałowego. Następ nie dziennik przekazuje się strzałowemu. Uwaga W ruchomym składzie materiałów wybuchowych jeżeli przechowywane są środki strzałowe należące tyl ko do jednego strzałowego, skład ten należy traktować jako naczynie przeznaczone do transportu i przechowy wania środków strzałowych, a ich ewidencja powinna być prowadzona w jego dzienniku strzałowym. Dziennik Ustaw Nr 72 — 4636 — Poz. 655 Dziennik Ustaw Nr 72 — 4637 — Poz. 655 Dziennik Ustaw Nr 72 — 4638 — Poz. 655 Sposób wypełniania książki obrotu środkami strza łowymi.

1. Przed zatwierdzeniem książki obrotu środkami strzałowymi, zwanej dalej „książką obrotu”, przez kie rownika ruchu zakładu górniczego kierownik służby strzałowej wpisuje na jej stronie tytułowej:

1) nazwę zakładu górniczego,

2) kolejny numer książki obrotu w danym zakładzie,

3) nazwę składu (miejscowość),

4) imiona i nazwiska kierownika służby strzałowej i je go zastępców,

5) imiona i nazwiska wydawców materiałów wybu chowych, zatrudnionych w danym składzie mate riałów wybuchowych, zwanych dalej „wydawca mi”,

6) ustalone stosowne symbole środków strzałowych, które oznacza się początkowymi literami nazwy materiału wybuchowego, z wyjątkiem środków strzałowych — inicjujących i zapalających, dla któ rych symbole podane są w decyzji o dopuszczeniu do stosowania w zakładach górniczych,

7) liczbę kart dostaw i kart obrotu.

2. Na karcie tytułowej książki obrotu składają swo je podpisy inżynierowie (technicy) strzałowi oraz wy dawcy.

3. Kierownik ruchu zakładu górniczego opieczęto wuje ją i zatwierdza odciskiem swej pieczęci oraz pod pisem, wraz z datą.

4. Ewentualne zmiany osobowe i materiałowe w czasie prowadzenia danej książki obrotu powinny być aktualizowane przez kierownika służby strzałowej zakładu górniczego.

5. Na potrzeby ewidencji dostaw środków strzało wych książka obrotu ma ustaloną liczbę kart dostaw środków strzałowych, na których wydawca wpisuje:

1) kolejny numer dostawy,

2) datę dostawy, datę i znak awiza wysyłkowego,

3) nazwiska i imiona osób, które odebrały środki strza łowe z wytwórni lub od dostawcy i w składzie środ ków strzałowych,

4) symbol środka strzałowego,

5) nazwę wytwórni, dostawcy,

6) ilość otrzymanych środków strzałowych,

7) liczbę w sztukach i numerację jednostek opakowań materiałów wybuchowych,

8) inne cechy dostawy,

9) sposób dostawy (środek transportu),

10) numer karty dostaw, 1

1) datę rozpoczęcia i zakończenia wydawania środka strzałowego, 1

2) ewentualnie stwierdzone braki jakościowe i ilościo we zauważone zarówno w czasie transportu środ ków strzałowych oraz podczas przechowywania ich w składzie materiałów wybuchowych.

6. Wydawca danej zmiany roboczej rozpoczyna za pis w książce obrotu od nowej karty książki obrotu lub kolejnej części karty, jeżeli liczba pobierających pozwa la dokonywać zapisów dla większej liczby zmian robo czych.

7. Na karcie książki obrotu wydawca materiałów wybuchowych wpisuje pod nazwą zakładu i składu materiałów wybuchowych:

1) datę (dzień, miesiąc, rok oraz zmianę) wydania,

2) symbol środka strzałowego zgodny z symbolem podanym na karcie tytułowej,

3) liczbę porządkową zapisu wydanych środków strzałowych,

4) numer lub nazwę miejsca wykonywania robót strzałowych,

5) numer znaczka kontrolnego odbiorcy (dla wzoru nr 1a i 2a),

6) nazwisko i imię osoby pobierającej środki strzało we,

7) ilość wydanych środków strzałowych w kilogra mach, w sztukach lub w metrach,

8) numerację opakowań wydanego materiału wybu chowego.

8. W jednej poziomej rubryce (pod daną liczbą po rządkową) karty książki obrotu można wpisać ilość i ewidencję tylko materiału wybuchowego o tej samej nazwie handlowej.

9. W przypadku pobierania przez jedną osobę upo ważnioną do odbioru różnych wielkości naboi tego sa mego materiału wybuchowego, zapis powinien być dokonany osobno (w osobnych rubrykach poziomych — kolejny numer liczby porządkowej) dla każdej wiel kości pobranych naboi.

10. Pobraną przez jedną osobę upoważnioną do od bioru ilość środków strzałowych — środków inicjują cych i zapalających wpisuje się w jednej rubryce (pod jednym numerem liczby porządkowej). 1

1. W kolumnie „zwroty” dokonuje się ewidencji środków strzałowych zwróconych lub niepobranych ze składu środków strzałowych. 1

2. W rubrykach w kolumnach 24—30 wydawca po winien wpisać każdy środek strzałowy: Dziennik Ustaw Nr 72 — 4639 — Poz. 655

1) niepobrany ze składu materiałów wybuchowych przez osobę upoważnioną do odbioru w ciągu 4 dni,

2) zwrócony do składu materiałów wybuchowych i niepobrany ponownie w ciągu 4 dni,

3) którego używanie zostało wstrzymane na okres dłuższy niż 4 dni. Uwaga. Do 4-dniowego okresu zalicza się również dni ustawowo wolne od pracy. 1

3. Zwrot środków strzałowych powinien być wpi sany w tej samej poziomej rubryce (liczbie porządko wej), w której zarejestrowano wydanie tych środków; w tym celu wydawca wpisuje w kolumnach 24—30:

1) ilość zwróconych środków strzałowych,

2) numerację opakowań zwróconego materiału wy buchowego,

3) numer karty zaprzychodowania i lp. zapisu, nazwi sko i imię oraz datę przekazania zwróconych środ ków strzałowych. 1

4. W przypadku zwrotu środków strzałowych, w kolumnie 30 dane ilościowe i ewidencyjne powinny być wpisane przez wydawcę do karty obrotu jako przy chód, a następnie rozchód dla nowej osoby upoważ nionej do odbioru, oraz do dziennika strzałowego no wego odbiorcy. 1

5. Na każdej karcie książki obrotu środkami strza łowymi wydawca po objęciu zmiany wpisuje stan za pasu z przeniesienia (z poprzedniej zmiany), a po za kończeniu zmiany oblicza i wpisuje rozchód ogólny na swej zmianie roboczej, przychód z zewnątrz, w tym ze zwrotów, oraz stan zapasu do przeniesienia dla następ nej zmiany. 1

6. Po zakończeniu zmiany wydawca środków strzałowych podpisuje się na karcie obrotu pod zapisa mi, o których mowa w pkt 7—15. 1

7. Przebitki kart obrotu dostarczane są kierowniko wi służby strzałowej najpóźniej w czwartym dniu po dokonaniu ostatniego zapisu na danej karcie; kierow nik służby strzałowej grupy sejsmicznej przekazuje nie zwłocznie po zakończeniu każdego miesiąca kopie tych kart, wraz z oryginałami dzienników strzałowych, kie rownikowi służby strzałowej zakładu górniczego. 1

8. Po zakończeniu książki obrotu:

1) na karcie tytułowej dokonuje się zapisu daty zakoń czenia prowadzenia książki,

2) na karcie tytułowej nowej książki dokonuje się zapi su daty jej rozpoczęcia,

3) przepisuje się dane z rubryki „zapas do przeniesie nia” na ostatniej karcie skończonej książki do ru bryki „zapas z przeniesienia” na pierwszej karcie nowej książki obrotu,

4) wpisuje się na pierwszej karcie dostaw nowej książ ki pod nagłówkiem w kolumnach 2 i 3 „zapas z przeniesienia z karty ... książki nr ...”,

5) wypełnia się odpowiednio kolumny tejże rubryki pierwszej karty dostaw nowej książki obrotu. 1

9. Książkę obrotu środkami strzałowymi prowadzi się również, gdy zakład górniczy nie posiada składu materiałów wybuchowych. Dziennik Ustaw Nr 72 — 4640 — Poz. 655 Dziennik Ustaw Nr 72 — 4641 — Poz. 655 Wzór 3b karta tytułowa ................................................................................. nazwa zakładu górniczego (grupy — zespołu) ............................................................... Druk ścisłego zarachowania ............................................................... Blok nr .................................................. ............................................................... DZIENNIK STRZA¸OWY Nazwisko i imię .............................................................................................................................................. Data urodzenia ............................................................................................................................................... Rodzaj posiadanego uprawnienia ................................................................................................................ ........................................................................................................................................................................ (ldz. i data otrzymania uprawnienia) Data wydania dziennika ..................................... Data zakończenia dziennika (zwrotu) ............................. Dziennik zawiera 50 (pięćdziesiąt) kart z przebitką ponumerowanych i przesznurowanych zatwierdzam ......................................................................................................................................................................... (pieczęć, data i podpis kierownika służby strzałowej) Dziennik Ustaw Nr 72 — 4642 — Poz. 655 Sposób wypełniania dziennika strzałowego.

1. Zapisów w dzienniku strzałowym dokonują:

1) kierownik służby strzałowej przez wypełnienie kar ty tytułowej,

2) osoby dozoru ruchu uprawnione do zamawiania środków strzałowych przez wypełnienie rubryki „zapotrzebowanie”,

3) wydawca przez dokonanie zapisu w rubryce „wy dano ze składu”, zgodnie z zapotrzebowaniem,

4) pobierający środki strzałowe po stwierdzeniu zgod ności rodzajów i ilości wydanych środków strzało wych zgodnie z zapotrzebowaniem, przez złożenie podpisu w obecności wydawcy materiałów wybu chowych oraz złożenie podpisu w książce obrotu środkami strzałowymi w kolumnie 23,

5) osoba upoważniona do wykonywania robót strza łowych przez: a) wypełnienie wszystkich rubryk i kolumn doty czących prac strzałowych w czasie ich wykony wania oraz dotyczących zużycia środków strza łowych (głębokości załadowania, poziomu pły nu w otworze, metryki strzelania, rodzaju oruro wania otworu oraz sposobu odpalenia), b) podsumowanie rubryk „zużycie” i ewentualnie rubryki „zwrot do składu”, c) wpisywanie w rubryce „uwagi strzałowego” wszystkich uwag dotyczących wykonywanych robót strzałowych: czasu rozpoczęcia i zakończe nia robót strzałowych, trudności przy załadowa niu ładunków, nieodpowiedniego przygotowa nia otworów, awarii przy zapuszczaniu ładun ków, niewypałów, strzałów zawiedzionych, za blokowania otworu, instrumentacji otworu, spo sobu zabezpieczenia niewypałów, sposobu za bezpieczenia wyrobisk i miejsc zagrożonych; w przypadku braku miejsca w rubryce „uwagi strzałowego” adnotacje powyższe powinny być umieszczone na odwrocie karty dziennika strza łowego, który powinien być podpisany po za kończeniu pracy przez osobę wykonującą robo ty strzałowe,

6) osoby dozoru nadzorujące roboty strzałowe przez wpisanie swych uwag w rubryce „uwagi osób do zoru”.

2. Wszelkie adnotacje osób dokonujących kontroli powinny być zaopatrzone datą i godziną przeprowa dzenia kontroli oraz własnoręcznym czytelnym podpi sem.

3. Po wykorzystaniu dziennika strzałowego przez osobę wykonującą roboty strzałowe kierownik służby strzałowej wydaje nowy dziennik z opisaną stroną ty tułową, a wydawca materiałów wybuchowych powi nien nanieść w nowym dzienniku dane z ostatniej stro ny karty wykorzystanego dziennika. Uwaga W ruchomym składzie materiałów wybuchowych jeżeli przechowywane są środki strzałowe należące tyl ko do jednego strzałowego, skład ten powinien być traktowany jako naczynie przeznaczone do transportu i przechowywania środków strzałowych, a ich ewiden cję należy prowadzić w jego dzienniku strzałowym. Dziennik Ustaw Nr 72 — 4643 — Poz. 655 Załącznik nr 3 SZCZEGÓ¸OWE ZASADY U˚YWANIA ÂRODKÓW STRZA¸OWYCH W ZAK¸ADACH GÓRNICZYCH

1. Podziemne zakłady górnicze węgla kamiennego i węgla brunatnego. 1.

1. Użyte w niniejszej części załącznika symbole oraz pojęcia oznaczają:

1) „MW” — materiał wybuchowy,

2) „ZE” — zapalnik elektryczny,

3) „wyrobisko kamienne” — wyrobisko, w którym w całym przekroju poprzecznym przodka występu je skała płonna (kamień),

4) „wyrobisko kamienno-węglowe” — wyrobisko, w którym powierzchnia węgla w przodku jest mniejsza niż 20% powierzchni poprzecznego prze kroju wyrobiska,

5) „wyrobisko węglowo-kamienne i węglowe” — wy robisko, w którym powierzchnia węgla w przodku jest większa niż 20% powierzchni poprzecznego przekroju wyrobiska,

6) „ładunek MW bez ograniczenia” — ładunek MW, którego wielkość nie jest ograniczona długością lub średnicą otworu strzałowego, pod warunkiem przestrzegania zasad prawidłowej techniki strzało wej oraz określonej przepisami długości przybitki,

7) „ładunek MW wolno przyłożony” — ładunek nakła dany lub podkładany, służący do rozsadzania luź nych brył,

8) „zapalnik elektryczny (ZE) dowolny” — dowolny za palnik elektryczny, dopuszczony do stosowania w określonych zakładach górniczych,

9) „zapalnik elektryczny (ZE) metanowy milisekundo wy (ms)” — zapalnik elektryczny milisekundowy o zwłoce międzystrzałowej poniżej 100 ms oraz o odpowiednim stopniu opóźnienia (bez stopnia „0”),

10) „materiały wybuchowe” — materiały wybuchowe metanowe specjalne, metanowe, w tym amono wosaletrzane i nitroglicerynowe, węglowe, skalne, 1

1) „górne wnęki kombajnowe w ścianach i ubierkach” — wnęki usytuowane przy chodnikach ścianowych w wylotowych prądach powietrza, 1

2) „przodki i otwory strzałowe mokre” — przodki i otwory strzałowe zabezpieczone przed wybu chem pyłu węglowego wodą pochodzenia natu ralnego lub przez zmywanie wodą w strefie przy przodkowej. Dziennik Ustaw Nr 72 — 4644 — Poz. 655 1.1.

1. Wyrobiska kamienne — pola niemetanowe 1.1.

2. Wyrobiska kamienne — pola metanowe 1.1.

3. Wyrobiska kamienno-węglowe — pola niemetanowe Dziennik Ustaw Nr 72 — 4645 — Poz. 655 1.1.

4. Wyrobiska kamienno-węglowe — pola metanowe 1.1.

5. Wyrobiska węglowo-kamienne i węglowe — pola niemetanowe Dziennik Ustaw Nr 72 — 4646 — Poz. 655 1.1.

6. Wyrobiska węglowo-kamienne i węglowe (wyrobiska korytarzowe i eksploatacyjne), z wyjątkiem gór nych wnęk maszyn urabiających oraz miejsc zaburzeń geologicznych w ścianach i ubierkach — pola metanowe 1.1.

7. Górne wnęki maszyn urabiających oraz miejsca zaburzeń geologicznych w ścianach i ubierkach — po la metanowe 1.1.

8. Strzelanie dla wywołania zawału stropu w ścianach i ubierkach oraz w chodnikach — pola niemetano we Dziennik Ustaw Nr 72 — 4647 — Poz. 655 1.1.

9. Strzelanie dla wywołania zawału stropu w ścianach i ubierkach oraz w chodnikach — pola metanowe 1.1.

10. Rozsadzanie luźnych brył ładunkami materiałów wybuchowych wolno przyłożonymi — pola nieme tanowe 1.1.1

1. Rozsadzanie luźnych brył ładunkami materiałów wybuchowych wolno przyłożonymi — pola metano we Dziennik Ustaw Nr 72 — 4648 — Poz. 655 1.1.1

2. Rozsadzanie luźnych brył ładunkami materiałów wybuchowych w otworach strzałowych — pola nie metanowe 1.1.1

3. Rozsadzanie luźnych brył ładunkami materiałów wybuchowych w otworach strzałowych — pola me tanowe Dziennik Ustaw Nr 72 — 4649 — Poz. 655 1.1.1

4. Strzelanie wstrząsowe (zruszająco-odprężające) w caliźnie pokładów tąpiących, wyrobiska kamienno -węglowe, węglowo-kamienne i węglowe (wyrobiska korytarzowe i eksploatacyjne) — pola niemetanowe Dziennik Ustaw Nr 72 — 4650 — Poz. 655 1.1.1

5. Strzelanie wstrząsowe (zruszająco-odprężające) w caliźnie pokładów tąpiących, wyrobiska kamienno -węglowe, węglowo-kamienne i węglowe (wyrobiska korytarzowe i eksploatacyjne) — pola metanowe 1.1.1

6. Strzelanie torpedujące w skałach otaczających pokłady węglowe. Wyrobiska kamienne, kamienno -węglowe oraz węglowo-kamienne i węglowe (wyrobiska korytarzowe i eksploatacyjne) — pola niemetanowe Dziennik Ustaw Nr 72 — 4651 — Poz. 655 1.1.1

7. Strzelanie torpedujące w skałach otaczających pokłady węglowe. Wyrobiska kamienne, kamienno -węglowe oraz węglowo-kamienne i węglowe (wyrobiska korytarzowe i eksploatacyjne) — pola metanowe Dziennik Ustaw Nr 72 — 4652 — Poz. 655 1.

2. Strzelanie w węglowych łatach przystropo wych w ścianach i ubierkach. Warunki używania materiałów wybuchowych i za palników elektrycznych jak w wyrobiskach węglowo -kamiennych i węglowych, z tym że:

1) strzelanie w szczelinowatych i spękanych łatach jest niedozwolone,

2) zabiór otworów strzałowych powinien wynosić co najmniej 20 cm (od odsłoniętej płaszczyzny). 1.2.

1. Przybierki stropu i spągu oraz wykonywanie ścieków i kanałów w wyrobiskach korytarzowych. Warunki używania materiałów wybuchowych i za palników elektrycznych jak w wyrobiskach węglowo -kamiennych i węglowych. 1.2.

2. Szyby, szybiki i nadsięwłomy. Warunki używania materiałów wybuchowych i za palników elektrycznych jak w wyrobiskach kamien nych pkt 1.1.1 i 1.1.2, kamienno-węglowych pkt 1.1.3 i 1.1.4 oraz węglowo-kamiennych i węglowych pkt 1.1.5 i 1.1.6.

2. Podziemne zakłady górnicze soli, rud, surowców mineralnych i chemicznych. 2.

1. Użyte w niniejszej części załącznika symbole oraz pojęcia oznaczają:

1) „MW” — materiał wybuchowy,

2) „ZE” — zapalnik elektryczny, a „ZN” — zapalnik nieelektryczny,

3) „ładunek MW bez ograniczenia” — ładunek MW, którego wielkość nie jest ograniczona długością lub średnicą otworu strzałowego, pod warunkiem przestrzegania zasad techniki strzałowej oraz okre ślonej przepisami długości przybitki,

4) „zapalnik dowolny” — dowolny zapalnik elektrycz ny lub nieelektryczny, który może być używany w podziemnych zakładach górniczych,

5) „materiały wybuchowe i zapalniki’ — materiały wy buchowe metanowe specjalne, metanowe, węglo we, skalne i zapalniki. 2.

2. W przypadku zastosowania w podziemnych za kładach górniczych materiałów wybuchowych typu sa letrol, do jego sporządzania można użyć wyłącznie sa letry amonowej dopuszczonej do stosowania w pod ziemnych zakładach górniczych. 2.2.

1. Strzelanie w złożu i w skałach płonnych Dziennik Ustaw Nr 72 — 4653 — Poz. 655 2.2.

2. Strzelanie ładunkami wolno przyłożonymi oraz ładunkami w otworach strzałowych 2.2.

3. Strzelanie w wyrobiskach zagrożonych wyrzutami gazów i skał

3. Odkrywkowe zakłady górnicze. 3.

1. Zakłady górnicze węgla brunatnego. 3.1.

1. Strzelanie w złożu węgla brunatnego Dziennik Ustaw Nr 72 — 4654 — Poz. 655 3.1.

2. Strzelanie w nadkładzie 3.1.

3. Strzelania specjalistyczne w zakładach górniczych węgla brunatnego. Przy wykonywaniu strzelań specjalistycznych używa się przeznaczonych do tego celu środków strzałowych, które mogą być używane w zakładach górniczych. Strzelania te należy wykonywać zgodnie z obowiązującą w za kładach górniczych szczegółową instrukcją, uzgodnioną z rzeczoznawcą. 3.

2. Zakłady górnicze skalne, rud, surowców mineralnych i chemicznych Dziennik Ustaw Nr 72 — 4655 — Poz. 655 3.

3. Strzelania specjalistyczne w zakładach górni czych skalnych, rud, surowców mineralnych i chemicz nych. Przy wykonywaniu strzelań specjalistycznych uży wa się przeznaczonych do tego celu środków strzało wych, które mogą być używane w zakładach górni czych. Strzelania te należy wykonywać zgodnie z obo wiązującą w zakładach górniczych szczegółową in strukcją, uzgodnioną z rzeczoznawcą.

4. Zakłady górnicze wydobywające kopaliny otwo rami wiertniczymi oraz wykonywanie robót geologicz nych. Podczas wykonywania strzelań powinny być uży wane środki strzałowe, które mogą być używane w wy mienionych zakładach górniczych. Wykonywanie strzelań specjalistycznych powinno odbywać się zgod nie z obowiązującą w zakładach górniczych szczegóło wą instrukcją, uzgodnioną z rzeczoznawcą.

5. Szczegółowe zasady używania lontów procho wych i lontów detonujących w zakładach górniczych. 5.

1. Warunki i zakres używania lontów prochowych i lontów detonujących w zakładach górniczych określa decyzja o dopuszczeniu do stosowania w zakładach górniczych oraz przepisy określające zasady ich stoso wania. 5.

2. Wykonywanie robót strzałowych w podziem nych zakładach górniczych węgla kamiennego z uży ciem lontów detonujących odbywa się w następujący sposób:

1) zapalnik przymocowuje się do lontu detonującego w taki sposób, aby dno skierowane było w stronę linii lontu; niedozwolone jest inicjowanie lontu ma teriałem wybuchowym,

2) średnicę otworu dla ładunku z lontem detonującym dobiera się w taki sposób, aby możliwe było swo bodne wprowadzenie do niego ładunku danej kon strukcji,

3) przed odpaleniem ładunków materiałów wybucho wych, inicjowanych za pomocą lontu detonujące go, opór obwodu strzałowego kontroluje się omo mierzem strzałowym,

4) końcówki lontu zabezpiecza się przez owinięcie ta śmą izolacyjną,

5) w przypadku pneumatycznego ładowania środków strzałowych do otworów strzałowych postępuje się zgodnie z instrukcją, która uwzględnia sposób wprowadzania lontu detonującego do otworów strzałowych,

6) roboty strzałowe z użyciem lontów detonujących prowadzi się pod stałym nadzorem przeszkolonej, imiennie wyznaczonej przez kierownika ruchu za kładu górniczego osoby dozoru ruchu górniczego,

7) osoba nadzorująca roboty strzałowe z użyciem lon tów detonujących powinna potwierdzić w dzienni ku strzałowym podpisem, że roboty prowadzono zgodnie z obowiązującą dokumentacją strzałową,

8) ładunki materiałów wybuchowych w otworach strzałowych można uzbrajać linią lontu ciągłą oraz złączoną z dwóch lub więcej odcinków; dwa odcin ki lontu można połączyć przez założenie ich końcó wek co najmniej na długości 20 cm, owinięcie ta śmą izolacyjną lub zastosować odpowiednie łącz niki,

9) przekazywanie lontu detonującego osobom wyko nującym roboty strzałowe w innych przodkach jest dopuszczalne wyłącznie w wyjątkowych przypad kach za zgodą kierownika służby strzałowej,

10) pomiar długości wydawanego i zwracanego do składu MW lontu detonującego wykonuje się w składzie materiałów wybuchowych, w miejscu segregacji zapalników elektrycznych lub w innym miejscu wyznaczonym do tego celu przez kierow nika służby strzałowej.

6. Sporządzanie w zakładach górniczych materiału wybuchowego skalnego typu saletrol. 6.

1. Do sporządzania saletrolu może być użyta wy łącznie saletra amonowa, która została dopuszczona do stosowania w zakładach górniczych. 6.

2. Sposób sporządzania saletrolu określają decy zje o dopuszczeniu do stosowania w zakładach górni czych saletry amonowej. Sporządzanie saletrolu do puszczalne jest wyłącznie poprzez wymieszanie skład ników w urządzeniu dopuszczonym do stosowania w zakładach górniczych. 6.

3. Warunki i zakres używania w zakładach górni czych saletrolu sporządzonego z saletry amonowej po rowatej określają decyzje o dopuszczeniu do stosowa nia w zakładach górniczych saletry amonowej. Dziennik Ustaw Nr 72 — 4656 — Poz. 655 Załącznik nr 4 WYZNACZANIE STREF ZAGRO˚ENIA WOKÓ¸ MIEJSCA WYKONYWANIA ROBÓT STRZA¸OWYCH W ODKRYWKOWYCH ZAK¸ADACH GÓRNICZYCH, ZAK¸ADACH GÓRNICZYCH WYDOBYWAJÑCYCH KOPALINY OTWORAMI WIERTNICZYMI ORAZ PRZY WYKONYWANIU ROBÓT GEOLOGICZNYCH

1. Wokół miejsc wykonywania robót strzałowych wyznacza się strefy zagrożenia ze względu na działanie powietrznej fali uderzeniowej, rozrzut odłamków skal nych i drgania sejsmiczne górotworu.

2. Wielkość promienia strefy zagrożenia, ze wzglę du na działanie powietrznej fali uderzeniowej, oblicza się orientacyjnie dla ładunków materiałów wybucho wych umieszczonych w otworach strzałowych, według wzoru: gdzie poszczególne symbole oznaczają: rp — promień strefy zagrożenia wyrażony w me trach, kp — współczynnik określony w tabeli 1, Q — łączną wielkość ładunku materiałów wybucho wych odpalaną w serii, wyrażoną w kg.

3. Rzeczoznawca ustala:

1) wielkość strefy działania powietrznej fali uderze niowej w przypadku, gdy ładunki materiału wybu chowego inicjowane są lontem detonującym poza otworem strzałowym,

2) rzeczywistą wielkość strefy działania powietrznej fali uderzeniowej.

4. Wielkość promienia strefy zagrożenia ze wzglę du na rozrzut odłamków skalnych ustala się w zależno ści od stosowanej metody wykonywania robót strzało wych, typu wyrobiska górniczego, sytuacji terenowej i rodzaju urabianej skały.

5. Minimalną bezpieczną wielkość strefy zagroże nia ze względu na rozrzut odłamków skalnych w zależ ności od metody wykonywania robót strzałowych określają tabele 2, 3 i 4. Wielkości określone w tabelach 2, 3 i 4 mogą być zmniejszone na podstawie opinii rzeczoznawcy.

6. W przypadku stosowania w zakładzie górniczym różnych metod wykonywania robót strzałowych, stre fę zagrożenia ze względu na rozrzut odłamków skal nych ustala się dla każdej metody oddzielnie.

7. Promień strefy szkodliwych drgań sejsmicznych oblicza się orientacyjnie odpowiednio według wzoru 7.1, 7.2, 7.3. 7.

1. Przy strzelaniu w otworach pionowych lub od chylonych od pionu, przy dwóch płaszczyznach odsło nięcia calizny: gdzie poszczególne symbole oznaczają: rs — odległość od miejsca wykonywania robót strza łowych do chronionego obiektu, wyrażoną w me trach, Qz — maksymalny ładunek materiału wybuchowego przypadający na stopień opóźnienia przy stoso waniu zapalników milisekundowych lub ładunek całkowity materiału wybuchowego, który odpa lany jest natychmiastowo, wyrażony w kg, współczynnik ϕ wynosi: — przy c < 2 000 m/s ϕ = 0,019 — 0,015 — przy c = 2 001 — 3 000 m/s ϕ = 0,025 — 0,020 — przy c > 3 000 m/s ϕ = 0,030 — 0,026 c — prędkość podłużnej fali sejsmicznej, charakte rystyczna dla podłoża chronionego obiektu. 7.

2. W przypadku gdy ładunek materiału wybucho wego odpalany jest przy użyciu zapalników milisekun dowych, promień strefy szkodliwych drgań sejsmicz nych zwiększa się 1,5 razy. 7.

3. Obliczona wielkość promienia strefy szkodli wych drgań sejsmicznych powinna być zwiększona do datkowo 1,5 razy, jeżeli roboty strzałowe wykonuje się przy jednej powierzchni odsłonięcia, a także przy robo tach strzałowych wykonywanych w otworach pozio mych albo w progach przyspągowych.

8. Rzeczoznawca określa rzeczywisty zasięg szko dliwych drgań sejsmicznych.

9. Wielkość strefy zagrożenia dla obiektów, ze względu na drgania sejsmiczne przy strzelaniu w otwo rach wiertniczych do celów geofizycznych, określa ta bela 5. Dziennik Ustaw Nr 72 — 4657 — Poz. 655 Tabela 1 Wielkość współczynnika „kp” dla obliczania strefy działania powietrznej fali uderzeniowej Wskaźnik „n” oblicza się według wzoru: Rn = — z gdzie poszczególne symbole oznaczają: R — promień podstawy stożka działania, wyrażony w metrach, z — zabiór otworów strzałowych w metrach, jeżeli: n = 1 — oznacza wskaźnik działania normalny, n < 1 — oznacza wskaźnik działania zmniejszony, n > 1 — oznacza wskaźnik działania zwiększony. W przypadku gdy wskaźnik działania jest zwiększo ny (n>1), wielkość współczynnika „kp” należy przyjąć jak dla ładunku materiału wybuchowego umieszczone go na powierzchni. Tabela 2 Wielkość strefy zagrożenia ze względu na rozrzut odłamków skalnych Dziennik Ustaw Nr 72 — 4658 — Poz. 655 Długim otworem strzałowym jest otwór, którego długość mierzona od wylotu do dna otworu wynosi więcej niż 6 m. Tabela 3 Wielkości strefy zagrożenia ze względu na rozrzut odłamków skalnych przy wykonywaniu robót strzałowych do celów geofizycznych Dziennik Ustaw Nr 72 — 4659 — Poz. 655 Tabela 4 Wielkości strefy zagrożenia ze względu na rozrzut odłamków skalnych przy wykonywaniu robót strzałowych w pojedynczym otworze wiertniczym Uwaga: Ilość załadowanego materiału wybuchowego do pojedynczego otworu nie może przekraczać 100 kg. Przy odpalaniu w pojedynczych otworach wiertniczych ładunków materiałów wybuchowych, różnią cych się od podanych w tabeli, odpalanych na głębokościach innych niż podane w tabeli, wielkość stre fy zagrożenia rozrzutem odłamków skalnych może być ustalona na podstawie opinii rzeczoznawcy. Tabela 5 Wielkości strefy zagrożenia dla obiektów ze względu na drgania sejsmiczne przy strzelaniu w otworach wiert niczych do celów geofizycznych, określone w metrach Dziennik Ustaw Nr 72 — 4660 — Poz. 655 Uwaga: Przy lokalizowaniu punktów strzałowych dla prac sejsmicznych metoda refrakcyjna dla obiektów spe cjalnie czułych na wstrząsy sejsmiczne (obserwatoria astronomiczne i geofizyczne, stacje sejsmiczne i meteorologiczne), obiektów przemysłowych specjalnego znaczenia (zakłady górnicze podziemne i od krywkowe, tereny podziemnych i naziemnych robót budowlanych, głębionych otworów głębokich), in nych obiektów specjalnego znaczenia (budowle zabytkowe, zapory wodne, urządzenia obronne kraju), dla osiedli mieszkaniowych o wysokiej zabudowie, dla zakładów przemysłowych ważnych pod wzglę dem gospodarczym, w których znajdują się obiekty wrażliwe na wstrząsy sejsmiczne (wysokie kominy, piece hutnicze, armatura w rafineriach i innych zakładach chemicznych), powinno się w pozycji „bez pieczne odległości w metrach” w kolumnie „100—200” i „200—250” wstawić liczby „2 000” i „3 500”.

Dziennik Ustaw: Dz.U. 2003 nr 72 poz. 655